Οι νέες νόρμες εργασίας

Σε εκπαιδευτικό – ιδεολογικό σεμινάριο στο Καστρί ο εισηγητής και «Γεωργαλάς» της τράπεζας Πειραιώς κ. Πάνος Λ. μαζί με τα διοικητικά, που αφορούσαν τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του σεμιναρίου, επιδίωξε ουκ ολίγες φορές να ενσωματώσει τους «μαθητές» στο κλίμα του νέου παραδεισένιου περιβάλλοντος εργασίας της Πειραιώς.

Η διαδικασία ξεκίνησε με τις συστάσεις, όπου ο εισηγητής παρότρυνε τους συμμετέχοντες να αναφερθούν και στην προσωπική τους ζωή, έτσι για να πείσει ότι όλοι είμαστε μια ... οικογένεια και μια «ωραία ατμόσφαιρα»! Ο ίδιος αυτοσυστηνόμενος θεώρησε σκόπιμο να αναφέρει ότι είναι διαζευγμένος (παρακαλώ!) και ότι έχει παιδιά που σπουδάζουν (οφείλουμε να τον συγχαρούμε γι αυτό)! Η μπηχτή, όμως, ήρθε μετά, όταν συναδέλφισσα «τσίμπησε» και ανάφερε ότι είναι ανύπαντρη, οπότε αυτός σχολίασε στο καπάκι «ωραία, έτσι θα μπορείς να βοηθήσεις περισσότερο τον όμιλο»! Τόμπολα η ... ωραία ατμόσφαιρα!

Αρχικά ο κ. εισηγητής επικαλέστηκε τη «μαγκιά» της Πειραιώς ότι «είναι η μόνη τράπεζα που έχει πετύχει συγχωνεύσεις – εξαγορές». Ίσως να ήθελε να δείξει ποιός είναι ο επικυρίαρχος στη νέα τράπεζα, καθώς και στη συγκέντρωση εκείνη. Αφού, λοιπόν, ο κ. εισηγητής θέλει να αυτοπλασσάρεται ως απολογητής της τράπεζας, θα πρέπει κάποιος να του μιλήσει ότι εμείς δεν θεωρούμε «μαγκιά» ούτε αυτό που έγινε με την ΑΤΕ, ούτε αυτό που έκανε ο ίδιος, ούτε ταυτίζουμε τα συμφέροντά μας με αυτά του εργοδότη, όπως αυτός.

Το "ανθρώπινο πρόσωπο" της τράπεζας ήταν επίσης κάτι που επισταμένως επιδίωξε να καλλιεργήσει, για να σπάσει τις "προκαταλήψεις" για το ποιόν της τράπεζας. Πλην όμως ο μύθος σύντομα κατέρρευσε, όταν ήρθε η συζήτηση στο ψητό. Ξεκινάει λοιπόν ο κ. εισηγητής, απευθυνόμενος στους διευθυντές, με τη βασική τοποθέτηση ότι «είσαστε κέντρα πωλήσεων και κρίνεστε από τα νούμερα. Γι αυτό πρέπει να περάσει η νοοτροπία της Πειραιώς». Και διευκρινίζει στο καπάκι ότι για να βγουν τα νούμερα (στόχοι) πρέπει οι διευθυντές να βάλουν χέρι στο προσωπικό. Επί λέξει: «Αρχηγός στο κατάστημα είναι ο διευθυντής. Αν θέλετε να διώξετε τον κόσμο (σ.σ.: εννοώντας, αν θέλετε να επιτρέψετε να φύγουν οι εργαζόμενοι στην ώρα τους), τότε διώξτε τον. Εσείς, όμως, θα αξιολογηθείτε, γιατί μετά θα έρθει ο έλεγχος». Ευθεία απόδοση ευθύνης στους διευθυντές, αν δεν βγουν οι στόχοι, ακόμα και με λειψό προσωπικό. Ταυτόχρονα, όμως, και ευθεία απειλή. Αλλά το γνώρισμα της ζούγκλας, που χαρακτηρίζει την "τράπεζα με το ανθρώπινο πρόσωπο" είναι τα δικαιώματα ζωής και θανάτου επί του προσωπικού (διευθυντικό δικαίωμα το λένε!) που αναθέτουν στους διευθυντές. Για τον κ. εισηγητή δεν υπάρχει η λέξη "ασκεί ο εργαζόμενος τα δικαιώματά του", αλλά «επιτρέπω να φύγει». Αλλά και αυτή έχει αντικατασταθεί με τη λέξη «διώχνω»!

Δεν φτάνει, όμως, η απειλή προς τους διευθυντές, έρχεται και η ευθεία απειλή για τους άλλους εργαζόμενους: «σ’ ένα μεγάλο αριθμό καταστημάτων στην Αθήνα οι εργαζόμενοι δεν φεύγουν πριν από τις 6μμ. Στα νησιά (σ.σ.: δηλαδή, για όποιον απείθαρχο θα στείλουμε εκεί για τιμωρία) θα μπορούν να φεύγουν στην ώρα τους!» Η κυνικότητά του νομίζετε ότι βάρεσε ταβάνι, αμ δε! Έφτασε στο σημείο αυτός ο "γκαουλάϊτερ" να ξεστομίσει τη σκέψη, προφανώς, της ηγεσίας του: «να εύχεστε να έχετε τη δουλειά σας». Αυτός είναι ο αγγελικός κόσμος των επιχειρήσεων, στις οποίες πρέπει, μας λένε, να είμαστε υποχρεωμένοι που μας δίνουνε δουλειά. Αντί να μαζεύουν τα λόγια τους, που τους δίνουμε κέρδη εμείς με τη δουλειά μας, μας τη βγαίνουν κι από πάνω!

Με τέτοιο οίστρο που είχε πάντως ο κ. εισηγητής, deputy εργοδότης, εντύπωση προξενεί η ... χάρη που μας κάνει ότι «ένας άνθρωπος, βεβαίως, δεν μπορεί να αποδώσει πάνω από 10 ώρες». Η νόρμα μπήκε ευθέως, αν δεν το καταλάβατε!

Τελευταία ενημέρωση σελίδας: 17 Δεκεμβρίου 2012