Με μαζική συμμετοχή έγινε χτες στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά η παναττική σύσκεψη σωματείων, Λαϊκών Επιτροπών, φορέων των αυτοαπασχολουμένων, των γυναικών και της νεολαίας, για την προετοιμασία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη στην Αθήνα και των ενδιάμεσων σταθμών. Οι συνδικαλιστές και οι συνδικαλίστριες που πήραν το λόγο μετέφεραν την πείρα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο χώρο τους, συνέβαλαν στον προβληματισμό για το πώς καλύτερα θα οργανωθεί το δίμηνο δράσης του ΠΑΜΕ.

 

Τη σπουδαιότητα της μάχης που βρίσκεται σε εξέλιξη, ανέδειξε εισηγητικά ο Χρήστος Κατσώτης, μιλώντας εκ μέρους της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ.

«Δεν κάνουμε άλλο ένα συλλαλητήριο. Θέλουμε να ταρακουνήσουμε την Αθήνα. Δυσκολίες θα υπάρχουν και πρέπει να σχεδιάσουμε πώς θα τις υπερνικήσουμε», σημείωσε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Η δίμηνη αγωνιστική καμπάνια χρειάζεται να αποτελέσει για όλες τις οργανώσεις αφορμή για ολοκληρωτική στροφή στη δουλειά μας κάτω, πλατιά στο χώρο δουλειάς, σπουδών και κατοικίας με αξιοποίηση κάθε εργαζόμενου, συνταξιούχου, αυτοαπασχολούμενου νέου και γυναίκας».

Απαριθμώντας τους σταθμούς της δίμηνης καμπάνιας, ο Χρήστος Κατσώτης στάθηκε στα εξής:

• Στις 18 Σεπτέμβρη, εκδήλωση - συγκέντρωση της Γραμματείας Πειραιά του ΠΑΜΕ, των συνδικάτων, των Λαϊκών Επιτροπών, με αφορμή τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τους φασίστες Χρυσαυγίτες. Θα γίνει στις 6 μ.μ., στην πλατεία Ζαρντέν στην Αμφιάλη.
• Στις 22 και 23 Σεπτέμβρη, δραστηριότητες που έχουν προταθεί από τη Γραμματεία Μεταφορών του ΠΑΜΕ για τα εισιτήρια και πρέπει να γίνουν υπόθεση όλων των συνδικάτων, των συνταξιουχικών οργανώσεων, των φορέων της νεολαίας, των επιτροπών ανέργων. Κύρια αιτήματα είναι η μείωση κατά 50% των εισιτηρίων και η δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους με την κάρτα ανεργίας και το πάσο για μαθητές και φοιτητές. Στις 23/9 θα γίνει συγκέντρωση στο υπουργείο Μεταφορών, στις 11 π.μ.
• Στις 2 Οκτώβρη, στηρίζουμε την παναττική συγκέντρωση που διοργανώνουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, στις 10.30 το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος. Αιχμή της κινητοποίησης είναι οι νέες επώδυνες περικοπές στην Υγεία και τα σχέδια σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Στις 4 Οκτώβρη, συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις (στην Αθήνα, Ομόνοια, 11 το πρωί). Τα συλλαλητήρια θα είναι απάντηση στην επίθεση που συνεχίζεται σε όλες τις πτυχές της ζωής του λαού. Θα είναι προειδοποίηση για τα μέτρα που θέλει να πάρει η κυβέρνηση για το Ασφαλιστικό, που αποτελεί αιτία πολέμου. Θα συμβάλουν στη βελτίωση της επαφής με τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, στη συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων. Θα μας επιτρέψει να δούμε και να βελτιώσουμε αδύναμες πλευρές μας.

Κάνοντας έναν απολογισμό της μέχρι τώρα δουλειάς, ο Χρήστος Κατσώτης είπε: «Βασικό κριτήριο είναι η ένταξη νέων δυνάμεων στο κίνημα, με κάθε δυνατή μορφή και ειδικά από μεγάλους χώρους δουλειάς. Μέχρι τώρα έχουν συνεδριάσει αρκετά ΔΣ σωματείων που είναι στη δύναμη του ΠΑΜΕ, έγινε καλή συζήτηση. Κλαδικά συνδικάτα ακολούθησαν καλή πρακτική, έκαναν ΔΣ με τη συμμετοχή παραρτημάτων, επιχειρησιακών σωματείων, σωματειακών επιτροπών, επιτροπών αγώνα. Η συζήτηση ήταν καλή, βοήθησε να προχωρήσει παρακάτω με συνελεύσεις - συγκεντρώσεις σε κάθε χώρο.

Θέλουμε, όμως, να συζητηθεί σε όλα τα σωματεία. Εκεί που είμαστε μειοψηφία να πάρουμε πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, συνδέοντάς τες με τα προβλήματα σε κάθε κλάδο. Να ζητάμε να συνεδριάσουν τα ΔΣ των οργανώσεων και αν αυτό δε γίνεται, να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους, όπως είναι το μάζεμα υπογραφών για να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις. Εχουμε δυνατότητες να φέρουμε στον αγώνα με το ΠΑΜΕ νέα σωματεία, νέες δυνάμεις.

Τα ζητήματα που θέτουμε για διεκδίκηση είναι τέτοια που δυσκολεύονται οι άλλες δυνάμεις να δικαιολογήσουν την άρνησή τους. Η τυχόν άρνηση να γίνει πλατιά γνωστή στους εργαζόμενους του χώρου, του κλάδου, της πόλης. Να παρθούν πρωτοβουλίες από τα κάτω, με υπογραφές σε κάλεσμα της επιτροπής των εκλεγμένων με ταξικά ψηφοδέλτια και άλλες πρωτοβουλίες, που θα συμβάλλουν στη συζήτηση, στη συσπείρωση και κινητοποίηση δυνάμεων.

Ο κάθε κλάδος, με βάση το γενικό σχέδιο, να πάρει τα δικά του μέτρα και τις δικές του αγωνιστικές πρωτοβουλίες, που θα βοηθούν στην ενημέρωση, στη συσπείρωση, στη συμμετοχή. Να δημιουργείται αγωνιστικό κλίμα διεκδίκησης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, την εργοδοσία, το κράτος, τους Δήμους, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Εχει μεγάλη σημασία να επιμείνουμε στην αυτοτελή λειτουργία και δράση των σωματείων. Να συζητήσουν, να σχεδιάσουν, να αξιοποιήσουν το δυναμικό στη δράση τους, να βάλουν στόχους.

Ολοι οι κλάδοι να προχωρήσουν με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις. Να αξιοποιήσουν όλες τις μορφές για ενημέρωση των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των γυναικών. Κυρίως να δώσουμε βάρος στη συμμετοχή, στο σχεδιασμό όσο γίνεται περισσοτέρων. Να δημιουργηθεί και να ενισχυθεί η πρωτοβουλία από τα κάτω, ιδιαίτερα στους κλάδους που είμαστε μειοψηφία».

Οπως ειπώθηκε εισηγητικά, «χρειάζεται να ανοίξουμε πλατιά δουλειά με τους άνεργους. Να συγκροτηθούν Επιτροπές Ανέργων στις γειτονιές, με τη φροντίδα των Λαϊκών Επιτροπών. Κάθε σπίτι έχει άνεργο, πόρτα - πόρτα, σπίτι - σπίτι να προσπαθήσουμε να τους φέρουμε στον αγώνα. Κάθε μέρα στις ουρές του ΟΑΕΔ βρίσκονται εκατοντάδες άνεργοι, απολυμένοι. Η επαφή μαζί τους, η συζήτηση και συλλογή υπογραφών στα αιτήματα που προβάλλουμε, είναι μια άλλη μορφή που μπορεί να συσπειρώσει, να βάλει στον αγώνα κόσμο.

Η 1η Νοέμβρη μπορεί να είναι μέρα απάντησης στο ερώτημα "και πού είναι οι άνεργοι;". Κάθε μέρα μπορεί να συναντούμε κόσμο στα κοινωνικά συσσίτια, στα κοινωνικά παντοπωλεία, στις δομές των δήμων. Να πάρουμε μέτρα να φτάσουμε παντού με τα πανό, τα συνθήματα, την αφίσα. Να απευθυνθούμε με ξεχωριστό κάλεσμα στη νεολαία για μαζική συμμετοχή. Να μπει για απόφαση σε φοιτητικούς συλλόγους, συλλόγους και σχολές κατάρτισης, μαθητικά συμβούλια, πολιτιστικούς συλλόγους, συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, παντού.

Να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές εργασίας, μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, ενοικιαζόμενους, εργαζόμενους στα προγράμματα, που το ποσοστό τους είναι πολύ μεγάλο. Περί τους 850.000 είναι απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Να σταθούμε δίπλα τους, να οργανώσουμε την πάλη τους. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει με 300, με 500 ευρώ. Αγώνας τώρα για να μην παίρνει κανείς κάτω από 751 κατώτερο μισθό. Αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ. Να σπάσουμε το φόβο, να ανέβουν οι διεκδικήσεις. Εχουμε παραδείγματα, όπως το επιχειρησιακό σωματείο των οικοδόμων στο Μετρό».

Σχολιάζοντας τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΔΕΘ, ο Χρήστος Κατσώτης είπε: «Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, δεν οδηγεί στην αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών του λαού. Ολα όσα είπε είναι αυτά που επιτρέπει, που αποδέχεται η ΕΕ, ο ΣΕΒ, η εργοδοσία. Δε θίγει κανένα προνόμιο του κεφαλαίου. Τον 21ο αιώνα, που η επιστήμη και η τεχνική έχουν ανεβάσει την παραγωγικότητα στα ύψη, που ο πλούτος που παράγεται είναι αμύθητος, αυτοί μας εγγυούνται το πολύ ένα κομμάτι ψωμί.

Πάνε περίπατο οι κατακτήσεις που είχαμε έως και το 2012. Τίποτε δεν επιστρέφουν. Παγιώνονται η λιτότητα, η φόρο-λεηλασία, η αθλιότητα της εργασιακής ζούγκλας, η ανακύκλωση της ανεργίας μέσα από τα προγράμματα, οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, η εμπορευματοποίηση στην Υγεία και στην Παιδεία, οι εκβιασμοί και η ομηρία από τις τράπεζες χιλιάδων εργαζομένων που πήραν ένα δάνειο.

Ολη αυτή η πολιτική είναι επεξεργασμένη και αποδεκτή από την αστική τάξη. Αποτελεί άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης και των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων, είναι παράγοντας που συμβάλλει να πηγαίνει το κίνημα προς τα πίσω, να χαμηλώνει ο πήχης των απαιτήσεων, να διαιωνίζονται τα βάσανα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Συμβάλλει στη θωράκιση της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξασφάλισης της κερδοφορίας τους.

Να μη μάθει η τάξη μας να ζει με τα ελάχιστα. Εχουμε χρέος, με τη δική μας συμβολή, να μπολιάσουμε την εργατική τάξη με τούτο: Κανένας νόμος, καμία κυβέρνηση δεν παραχώρησε ποτέ στην τάξη μας κανένα δικαίωμα. Χρειάζεται με ψυχή, με ευθύνη και καλή οργάνωση να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στο πρόγραμμα που αποφασίζουμε και ιδιαίτερα στην κορύφωσή του το πανελλαδικό συλλαλητήριο. Με μολύβι και χαρτί να βάλουμε στη μάχη της οργάνωσης, πλατύτερο κόσμο».