Με πούλμαν, που ταξίδευαν για ώρες από τη Θράκη, την Ηπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, αλλά και με καράβια από τα νησιά, χιλιάδες συνταξιούχοι κατέφτασαν χτες στην Αθήνα και μαζί με τους συναδέλφους τους από την Αττική συγκρότησαν το απόγευμα μια πραγματικά μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια.

 

Το κουράγιο τους, παρά την ηλικία για πολλούς απ' αυτούς, και η αγανάκτηση για όσα τους φόρτωσαν στην πλάτη οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει η σημερινή, έγιναν διάθεση για αγώνα, με «καταλύτη» το κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής των συνδικαλιστικών τους Οργανώσεων (ΙΚΑ, ΕΛΤΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, ΝΑΤ, ΟΤΑ και ΤΑΕ ΟΑΕΕ), που είχε την πρωτοβουλία της χτεσινής πανελλαδικής συγκέντρωσης στην Αθήνα.

Λίγο μετά τις έξι, η πανσυνταξιουχική συγκέντρωση υποδέχτηκε τη μαζική πορεία συνδικάτων και φορέων του κινήματος, που ξεκίνησε λίγο πριν από την Ομόνοια. Με σύνθημα «Ολοι στους δρόμους», το ΠΑΜΕ οργάνωσε τη χτεσινή συγκέντρωση σαν μια πρώτη απάντηση στην αντιλαϊκή συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών και βρέθηκε να διαδηλώνει μαζί με τους χιλιάδες συνταξιούχους στο κέντρο της Αθήνας.

Η χτεσινή κινητοποίηση σήμανε συναγερμό και ετοιμότητα για δράση, μπροστά στα νέα μέτρα που έρχονται να ροκανίσουν τις ήδη κατακρεουργημένες συντάξεις και ταυτόχρονα καταδικάζουν τις νεότερες γενιές εργαζομένων να μείνουν χωρίς συνταξιοδότηση.

 

Στην προσυγκέντρωση στην Ομόνοια, κανείς δε λογάριαζε την κούραση του ταξιδιού: «Ηρθαμε να δώσουμε το παρών», «να ενώσουμε τη φωνή μας», «να πούμε φτάνει πια», έλεγαν οι συνταξιούχοι για τους λόγους που τους βγάζουν, για μια ακόμα φορά, στο δρόμο και πρόσθεταν: «Για τον αγώνα αξίζει κάθε κόπος», «αυτός είναι ο δρόμος που ξέρουμε εμείς».

 

Την ακούραστη δράση και συμβολή των συνταξιούχων στους αγώνες του λαού επιβεβαίωσε και το θερμό χειροκρότημα των συγκεντρωμένων στο άκουσμα της πρότασης του ΠΑΜΕ για πανελλαδική απεργία τη μέρα ψήφισης της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας, όπως τη μετέφερε από το βήμα ο Αλέκος Αρβανιτίδης, ο οποίος χαιρέτισε το πανελλαδικό πανσυνταξιουχικό συλλαλητήριο εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας συνταξιούχων ΙΚΑ, Δήμος Κουμπούρης. Χαιρετισμοί στη συγκέντρωση έγιναν κι από άλλους προέδρους Ομοσπονδιών των συνταξιούχων που συμμετέχουν στο Συντονιστικό. Από τα μεγάφωνα αναγγέλθηκαν επίσης χαιρετισμοί από συλλόγους των συνταξιούχων δικηγόρων, μηχανικών, εφημεριδοπωλών και άλλων.

Το «παρών» στην κινητοποίηση έδωσαν και οι εργαζόμενοι του «Βοήθεια στο Σπίτι», που έχουν δώσει και συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη για το δικαίωμά τους στη δουλειά μαζί με τους συνταξιούχους.

 

Ακολούθησε μεγάλη πορεία, η οποία σε πλήρη και πυκνή διάταξη κάλυψε ολόκληρη σχεδόν την Πανεπιστημίου. Η κεφαλή κατευθύνθηκε προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπου οι συνταξιούχοι είχαν ζητήσει εδώ και βδομάδες συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Μέχρι και χτες το απόγευμα δεν είχαν πάρει καμιά απάντηση και τελικά, φτάνοντας στη διασταύρωση της Βασ. Σοφίας με την Ηρώδου Αττικού, βρήκαν το δρόμο φραγμένο με αστυνομικές δυνάμεις.

 

Αντιπροσωπεία τους πήγε στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ενημερώθηκαν ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να τους δεχτεί λόγω «ανειλημμένων υποχρεώσεων». Οι συνταξιούχοι επέδωσαν το υπόμνημά τους στον υπουργό Επικρατείας, Α. Φλαμπουράρη, και ζήτησαν να οριστεί άμεσα συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Τόνισαν, για μια ακόμα φορά, πως δε συμβιβάζονται με τις περικοπές που έχουν υποστεί και ότι βρίσκονται σε ετοιμότητα για νέες κινητοποιήσεις.

 

Μιλώντας στην πανελλαδική συγκέντρωση των συνταξιούχων, ο Δήμος Κουμπούρης σημείωσε ανάμεσα στα άλλα:

 

«Ο αγώνας μας πραγματοποιείται σε μια περίοδο που οι εξελίξεις για το λαό, τους συνταξιούχους και την εργατική τάξη είναι αρνητικές. Είναι ταξικός αγώνας για να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας και τη ζωή μας που οι κυβερνήσεις θυσιάζουν στο βωμό της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας.

Είναι στον αντίποδα από τις φιέστες που γίνονται αυτό το διάστημα. Από τη μία των δυνάμεων του κυβερνητισμού που προετοιμάζουν το λαό να χειροκροτήσει τα νέα μνημόνια που ετοιμάζει σε βάρος μας η κυβέρνηση. Και, από την άλλη, των δυνάμεων εκείνων που επιδιώκουν να ζουν από το δικό μας μόχθο.

Οι πολιτικές, που εφαρμόσθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις που είχαν τη σφραγίδα, τις εντολές της ΕΕ και των μεγάλων επιχειρηματικών ομιλών, δεν έχουν τέλος.

Η ζωή αποδείχνει ότι και η νέα συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει τις αντισυνταξιουχικές, αντεργατικές πολιτικές των προηγουμένων κυβερνήσεων, που υπαγορεύονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και της ΕΕ για παραπέρα μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης.

Ολα τα αντισυνταξιουχικά, αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα και τις πολιτικές που εφαρμόσθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και μας ρήμαξαν τα έχει αποδεχθεί.

Ολο αυτό το διάστημα, με τις κατά τα άλλα "σκληρές διαπραγματεύσεις" με τους δανειστές, η επίθεση σε βάρος μας συνεχίστηκε. Αυτό το πεντάμηνο διάστημα σαρώθηκαν τα ταμειακά διαθέσιμα από παντού. Ασφαλιστικά ταμεία, Τοπική Διοίκηση, οργανισμοί κήρυξαν στάση πληρωμών σε πολύ μεγάλη έκταση, για να πληρωθούν κανονικά οι δανειστές, με βάση τη συμφωνία στις 20 Φλεβάρη που αποδέχθηκε όλα τα επαχθή μέτρα εναντίον μας.

Σήμερα, βρισκόμαστε στα πρόθυρα της υπογραφής μιας νέας συμφωνίας που φέρνει νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Τα νέα μέτρα που έρχονται φέρνουν νέα πακέτα που θα πληρώσουν ξανά και ξανά τα γνωστά υποζύγια εργάτες, μικρομεσαίοι, φτωχοί αγρότες, και φυσικά οι λεηλατημένοι συνταξιούχοι.

Γι' αυτό, ο αγώνας μας είναι κοινός με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η συμμαχία που έχει ανάγκη ο λαός απέναντι στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν.

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά οι ταξικές πολιτικές παραμένουν. Χρησιμοποιούν τις ίδιες ή παρόμοιες μεθόδους και διαμορφώνουν το κλίμα, για να αποδεχθούμε τα νέα μέτρα. Για να εξασφαλισθούν νέα προνόμια στο κεφάλαιο για να πετύχει ανάπτυξη με θύματα τον εργατόκοσμο και τους συνταξιούχους.

Εμείς, από τη μεριά μας, θα συνεχίσουμε σταθερά το δρόμο του αγώνα. Γιατί πιστεύουμε ότι δεν είναι ανίκητοι, γιατί πιστεύουμε ότι ο πλούτος που έχουμε παράξει και παράγουν τα παιδιά μας φθάνει να ζήσουμε καλύτερα αρκεί να το πάρουμε απόφαση να τον διεκδικήσουμε μέχρι τέλος.

Δεν πρόκειται ποτέ να νομιμοποιήσουμε στη συνείδησή μας ό,τι μας έχει αφαιρεθεί, δεν πρόκειται να αποδεχτούμε τις πολιτικές που μας έχουν καταδικάσει στη φτώχεια και την ανέχεια. Απαιτούμε τώρα την αναπλήρωση όλων των απωλειών μας, είναι δικά μας χρήματα και παροχές που δεν μας τα χάρισε κανένας».