ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

Πιο κάτω παρουσιάζονται τα συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης (8 και 9 του Ιούνη στο Λουξεμβούργο) σχετικά με τη γενίκευση της «ευελφάλειας» («ευελιξία με ασφάλεια»). Είναι το στρατηγικό εκείνο εργαλείο που θα αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Τα μέτρα τα οποία αποφασίστηκαν εφαρμόζονται ήδη από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, όπως και στη χώρα μας. Το επόμενο διάστημα θα ενταθούν και θα γενικευτούν, με μοναδικό στόχο να πετύχει το κεφάλαιο την παραπέρα μείωση της τιμής στην οποία αγοράζει την εργατική δύναμη, ώστε να διατηρήσει και να αυξήσει την κερδοφορία του. 

  1. Να γενικευτεί η εκ περιτροπής εργασία (μειωμένη απασχόληση σε εβδομαδιαία ή ημερήσια βάση, με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών), η ημιαπασχόληση και η υποαπασχόληση, τα τετράωρα και τα τρίωρα, τα stage και άλλες μορφές ελαστικής απασχόλησης. Με την επιχειρηματολογία τους, μάλιστα, εκβιάζουν τους εργαζόμενους με το εξής δίλημμα: «`Η δέχεστε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, ή γενικεύονται οι απολύσεις», κρύβοντας το γεγονός ότι καμιά επιχείρηση που συνδέει την κερδοφορία της με ενδεχόμενες απολύσεις δεν πρόκειται να παραιτηθεί από τα σχέδιά της. Ηδη στη χώρα μας ο νόμος 2639/98, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, αξιοποιείται κατά κόρον από τις επιχειρήσεις, υπερκερδοφόρες και μη. Επίσης, ούτε ένα ευρώ από τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχει ήδη εξαγγείλει ή δαπανήσει η κυβέρνηση για προγράμματα απασχόλησης, δεν έχει χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία έστω και μιας θέσης μόνιμης και σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα.
  2.  Να ενισχυθούν τα προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης με άφθονο χρήμα προς τις επιχειρήσεις, τους κοινωνικούς εταίρους και άλλους ιδιωτικούς φορείς, προκειμένου να συγκαλύπτεται η αύξηση της ανεργίας από τη μια και από την άλλη να δημιουργείται μια δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού, έτοιμου για κάθε χρήση. Γι' αυτό το σκοπό, η ΓΣΕΕ μοιράστηκε με τους εργοδότες πάνω από 50 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα υπογράφει με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας μνημόνιο για τη δημιουργία προγραμμάτων κατάρτισης.
  3. Να μειωθούν οι μισθοί και οι ασφαλιστικές εισφορές από την πλευρά των εργοδοτών και του δημοσίου, ώστε να μην κινδυνέψει η λεγόμενη δημοσιονομική σταθερότητα την περίοδο της κρίσης. Καλούν μάλιστα τους εκπροσώπους του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού να αναλάβουν ακόμα ενεργότερο ρόλο - μέσω του συμβιβασμού τους στις συλλογικές διαπραγματεύσεις - για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Στο δημόσιο ήδη από φέτος δόθηκαν εφάπαξ επιδόματα αντί για αυξήσεις, καθηλώνοντας τους μισθούς και παγώνοντας την εξέλιξή τους. Αντίστοιχα, στον ιδιωτικό τομέα, εργοδοτικά συνδικάτα (π.χ. ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί) συμφώνησαν ήδη σε μηδενικές αυξήσεις και μάλιστα επ' αόριστον. Ακόμα, τα 11 κοινά σημεία που συνυπέγραψαν εργοδότες και ΓΣΕΕ, και τα οποία χαιρέτισε η κυβέρνηση, προβλέπουν τη μείωση με διάφορους τρόπους (π.χ. κρατική επιδότηση) των εργοδοτικών εισφορών. Ανάλογα μέτρα περιλαμβάνει και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.
  4. Την επιτάχυνση στη δημιουργία ενός δικτύου στοιχειώδους κοινωνικής προστασίας, αποτελούμενου από εθελοντές, ιδιώτες και άλλες άτυπες «δομές», για όσους οδηγούνται στην απόλυτη εξαθλίωση εξαιτίας και της κρίσης. Το κεφάλαιο φοβάται τις κοινωνικές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει η κρίση και προσπαθεί να φτιάξει ένα ελάχιστο πλέγμα προστασίας για την αποφυγή τους. Οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου προπαγανδίζουν τον εθελοντισμό και άλλες άτυπες δομές Πρόνοιας, στο πλαίσιο των οποίων κερδοσκοπούν ασύστολα διάφοροι ιδιώτες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (βλέπε δομές αποασυλοποίησης), σαν τη λύση στη ραγδαία υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Προστασίας.
  5. Την προετοιμασία του αναγκαίου εργατικού δυναμικού για τους τομείς εκείνους που παρουσιάζονται σαν οι μελλοντικές «επενδυτικές ευκαιρίες» για το κεφάλαιο, όπως η «πράσινη» και η κοινωνική οικονομία. Σ' αυτό το πλαίσιο επιδιώκουν και την πιο αποτελεσματική προσαρμογή της εκπαίδευσης στην καπιταλιστική αγορά εργασίας. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγοι κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «πράσινη οικονομία». Γίνεται φανερό ότι το ενδιαφέρον τους δεν αφορά στην προστασία του περιβάλλοντος. Για άλλο πασχίζουν. Ξέρουν πως οι επενδύσεις σ' αυτούς τους τομείς μπορούν να αποφέρουν κέρδη στις πολυεθνικές, να εξωραΐσουν το αντιδραστικό τους πρόσωπο και να απορροφήσουν μερικές χιλιάδες άνεργους σε θέσεις υποαπασχόλησης, ώστε να σβηστούν από τις λίστες της στατιστικά καταγραφόμενης ανεργίας.
  6. Την ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή των δημόσιων οργανισμών για τους ανέργους, όπως ο ΟΑΕΔ, στις ανάγκες των επιχειρήσεων, που επιδιώκουν ούτε ένα ευρώ από τα κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια να καταλήγει για την ενίσχυση των ανέργων, αλλά όλα να κατευθύνονται στις δικές τους τσέπες, για την εξασφάλιση τζάμπα εργατικής δύναμης. Γι' αυτό μετατρέπουν το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης και δαπανούν πάνω από 3,2 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, κάνοντας τους «κοινωνικούς εταίρους» και τους δήμους βασικούς μοχλούς για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Γι' αυτό οι 20.000 θέσεις απασχόλησης διάρκειας 36 μηνών που δημιουργούνται στους δήμους είναι η πρώτη προσπάθεια να γενικευτεί και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα το μέτρο της μετατροπής του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης (αυτό προβλέπει το πρόγραμμα από το οποίο χρηματοδοτείται το συγκεκριμένο μέτρο).
  7. Τη διευκόλυνση της ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων, όπως επιτάσσει το Μάαστριχτ, ώστε η κερδοφορία του κεφαλαίου να μην εμποδίζεται από σύνορα και περιορισμούς στην ανεύρεση του καταλληλότερου και φθηνότερου εργατικού δυναμικού. Θέλουν τους εργαζόμενους περιπλανώμενους από επάγγελμα σε επάγγελμα, από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα για να εξασφαλίσουν ένα στοιχειώδες μεροκάματο. Εργαζόμενος χωρίς σταθερή δουλειά είναι εργαζόμενος ευάλωτος, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα.
  8. Την ενθάρρυνση των διαφόρων μορφών της ελαστικής απασχόλησης, ώστε πιο αποτελεσματικά να εξασφαλίζεται η μετάβαση από την ανεργία στην απασχόληση καθώς επίσης και από μια εργασία σε μια άλλη. Θέλουν ο άνεργος να αλλάζει διαρκώς επαγγέλματα, να μην κατοχυρώνει επαγγελματικά δικαιώματα, να μην καταγράφεται στατιστικά ως άνεργος, να είναι ευάλωτος σε εξαγορά και εκβιασμούς για να βρει ένα μεροκάματο. Τέτοιο εργατικό δυναμικό φιλοδοξεί να διαμορφώσει και το εκπαιδευτικό σύστημα, που προσαρμόζεται ραγδαία στην αγορά εργασίας.
  9. Τη λήψη μέτρων ώστε να αυξηθεί ο εργάσιμος βίος και να δουλεύουν οι εργαζόμενοι μέχρι τα βαθιά γεράματα. Εδώ πέφτουν όλες οι μάσκες της ΕΕ. Οι ίδιοι που στο όνομα της «ισότητας» έφεραν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στα 65 χρόνια, εξισώνοντάς τα με αυτά των ανδρών, βάζουν ως στόχο τη συνολική παραπέρα επιμήκυνση του εργάσιμου βίου. Στόχος είναι να ωθήσουν εκατομμύρια εργαζόμενους στο να παραμείνουν στη δουλειά για περισσότερα χρόνια (στη χώρα μας ήδη μπορεί κάποιος να δουλεύει «εθελοντικά» μέχρι τα 78 χρόνια), αφού η συνταξιοδότηση στα προβλεπόμενα από το νόμο όρια ηλικίας δε θα μπορεί πλέον να εξασφαλίσει μια σύνταξη ικανή για επιβίωση, σε συνδυασμό με τις συνολικότερες ανατροπές που προωθούνται στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.
 

web analytics

Τελευταία ενημέρωση σελίδας: 10 Ιουνίου 2009