Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, διαψεύδοντας πλήρως τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για επαναδιαπραγμάτευση ή απαγκίστρωση από τα μνημόνια και εξαπατώντας το λαό, προετοιμάζει τη μεγαλύτερη λεηλασία που έχει υποστεί διαχρονικά η κοινωνία και η χώρα μας. Με το νέο πακέτο δραματικών περικοπών των 11,9 δισεκ. ευρώ, για το οποίο έχει δεσμευθεί απέναντι στην Τρόικα, προωθεί νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων, κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημόσιων οργανισμών, εφεδρεία και απολύσεις 150.000 εργαζομένων στο δημόσιο τομέα μέχρι το 2015 κ.ά.

Οι νέες περικοπές των συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων αντιστοιχούν στο μισό περίπου του πακέτου (46%), δηλαδή 5,5 δισεκ. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και οι μέχρι τώρα περικοπές σε μισθούς και συντάξεις την περίοδο 2010-2011, ύψους 16,2% (8% του ΑΕΠ). Οι μειώσεις στην Υγεία φθάνουν τα 1,39 δισεκ., οι δαπάνες προς τους ΟΤΑ μειώνονται κατά 750 εκατ., οι δαπάνες για την Παιδεία περικόπτονται κατά 400 εκατομμύρια. Τα προνοιακά επιδόματα κόβονται κατά 1 δισεκ., ενώ οι μισθοί κατά 1,33 δισεκατομμύρια. Το πακέτο επίσης προβλέπει νέα φορολογική αφαίμαξη (κυρίως από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες) ύψους 500 εκατομμυρίων.

Τα μέτρα αυτά έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα, που έχουν ήδη οδηγήσει την κοινωνία σε πλήρη απόγνωση και την οικονομία σε διάλυση, με ύφεση που θα ξεπεράσει φέτος το 7%. Οι προβλέψεις, μάλιστα, των ιθυνόντων (ΔΝΤ) προβλέπουν ύφεση μέχρι και το 2015, δηλαδή για μια ολόκληρη οκταετία! Η χώρα καταστρέφεται ολοσχερώς: οι άνθρωποι, οι περιουσίες τους, οι ελάχιστες παραγωγικές της υποδομές. Κυρίως καταστρέφεται το ανθρώπινο «κεφάλαιο», ιδίως οι νέοι άνθρωποι, οι επιστήμονες, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν ή να χάσουν κάθε ελπίδα ζωντανής και δημιουργικής παρουσίας τους στην κοινωνία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πενταετούς ύφεσης (2008-2012: αθροιστικά 21,2% του ΑΕΠ), που αποτελεί πρωτοφανές γεγονός ακόμα και για κράτη ολοσχερώς κατεστραμμένα από πολέμους.

Η ανεργία έχει φθάσει ήδη το 24-25%, με τον έναν στους δύο νέους να είναι άνεργος. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευθεί. Ο δημόσιος κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και των δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, που υπονομεύει ουσιαστικά την ίδια την ανάπτυξη και το μέλλον της χώρας. Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλούνται με κατάσχεση ακόμα και της κύριας κατοικίας τους. Εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες «πνίγονται μέσα στα χρέη τους»….

Η οικονομική και πολιτική ελίτ παρασύρει σε κοινωνική απόσχιση τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, οδηγώντας την σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης. Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει έναν αιώνα πίσω. Η απόγνωση, η απελπισία, οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινής μας ζωής. Και με όλα αυτά ένα είναι βέβαιο. Εάν εφαρμοστούν τα προωθούμενα μέτρα, ο λαός οδηγείται με ακρίβεια σε πλήρη φτωχοποίηση και η χώρα σε άτακτη χρεοκοπία.

Οι νεοφιλελεύθεροι φωστήρες της ΕΕ απαιτούν να ισχύσει το δόγμα της εσωτερικής υποτίμησης και οι ντόπιοι εκφραστές τους το εφαρμόζουν με εξαιρετική συνέπεια. Το μέσο επίπεδο ζωής των Ελλήνων έχει υποχωρήσει κατά 50% σε σχέση με το 2008, ενώ η αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών κατέρρευσε στα επίπεδα του 1978!

Η συνταγή είναι γνωστή. Τα μονεταριστικά νεοφιλελεύθερα δόγματα εφαρμόστηκαν αρχικά στη Χιλή και στη συνέχεια με παραλλαγές σε αρκετά κράτη. Τα προβλήματα της οικονομίας που δημιούργησαν τα κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που κυβέρνησαν ήταν η καλύτερη ευκαιρία (λειτούργησε και ως παράδειγμα) που τους δόθηκε για την εφαρμογή του οικονομικού-κοινωνικού τους δόγματος: η χώρα θα ερημωθεί και πάνω στα συντρίμμια θα αρχίσει σιγά-σιγά να αναπτύσσεται η οικονομία (!).

 

Η συγκυβέρνηση, στην προσπάθειά της να προλάβει και να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις, καλλιεργεί το φόβο, επιχειρεί να οδηγήσει σε περιθωριοποίηση το εργατικό κίνημα, επιστρατεύει τη βία για την καταστολή των κοινωνικών αγώνων. Οι κοινωνικές ομάδες που αντιδρούν χαρακτηρίζονται ως συντεχνίες και στοχοποιούνται έναντι των άλλων κοινωνικών στρωμάτων. Με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, προσπαθεί να φορτώσει σε άλλους τη χρεοκοπία της χώρας, στην οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι δικές της μνημονιακές πολιτικές.

Όμως, η κυβέρνηση δεν πείθει τον ελληνικό λαό. Ο αυταρχισμός, τα ψέματα, ο εκφοβισμός δεν μπορούν να αποκρύψουν τη σκληρή πραγματικότητα ότι τα προωθούμενα μέτρα οδηγούν το λαό στην πλήρη εξαθλίωση.

Το μόνο που τους φοβίζει είναι οι λαϊκές αντιδράσεις. Ο πρωθυπουργός κρύβεται από το λαό και αποφεύγει να μιλήσει στην ΔΕΘ για να ξεφύγει από τις λαϊκές αντιδράσεις. Η φετινή κινητοποίηση των εργαζομένων στις 8 Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει την αγωνιστική αφετηρία για ένα νέο κύκλο αγώνων του εργατικού κινήματος ενάντια στη συγκυβέρνηση, την τρόικα, το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ευρωζώνης και της ΕΕ.

Με τη μαζική συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις, με την πιο πλατειά εργατική ενότητα και συσπείρωση, μπορούμε να τους διαμηνύσουμε ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να μας γυρίσουν σε εργασιακό καθεστώς δουλείας και ανασφάλειας. Ότι μπορούμε να υπερασπίσουμε και να επανακτήσουμε τα δικαιώματά μας. Μπορούμε και πρέπει μέσα από την ανάπτυξη των εργατικών αγώνων να διαμορφώσουμε ένα διακριτό αγωνιστικό ρεύμα, που θα στηρίξει τους λαϊκούς αγώνες με στόχο να ανατραπούν οι μνημονιακές πολιτικές, ώστε μέσα από την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας να επέλθει η οικονομική και κοινωνική ανόρθωση.