|
Συνάδελφοι
Το συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο από πολύ παλιά (1953)
και μέχρι σήμερα διεκδίκησε και διεκδικεί την Ένταξη των Ταμείων στην Τράπεζα.
Ιδιαίτερα μετά το 1992 η διεκδίκηση μετατράπηκε πια σε ζήτημα ασφαλιστικής επιβίωσης,
αφού οι συχνές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων με τους αντιασφαλιστικούς νόμους
του 1992 και του 2002 ανέτρεψαν βίαια ασφαλιστικές κατακτήσεις ετών γενεών τραπεζοελλαδιτών.
Το 1992 απέτυχε με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ, η προσπάθεια νομοθετικής
ρύθμισης που είχε συμφωνηθεί με την τότε διοίκηση Χριστοδούλου και Υπουργό Σιούφα.
Το 2000 παρά τη σύμφωνη γνώμη που εξασφαλίσαμε από το
Υπ. Εθν. Οικονομίας, ο Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων ακύρωσε μια ακόμη προσπάθεια
επίλυσης του ασφαλιστικού με την άρνησή του να προωθήσει για ψήφιση το Σχέδιο
Νόμου που είχε συμφωνήσει ο ΣΥΤΕ με τον τότε διοικητή κ. Παπαδήμο.
Τον ερχόμενο χρόνο τα πράγματα έμειναν στάσιμα γιατί
ο τότε διοικητής κ. Παπαδήμος έριξε όλο το βάρος στην έκδοση και κυκλοφορία
του ευρώ θέτοντας το ασφαλιστικό στο περιθώριο.
Μετά την ψήφιση του νόμου από τη σημερινή κυβέρνηση
για την ένταξη στο ΙΚΑ όλων των ταμείων κύριας σύνταξης, ο κίνδυνος τα ταμεία
μας να έχουν την ίδια τύχη εξακολουθεί να υπάρχει παρά την εξαίρεσή τους από
τον πρόσφατο νόμο.
Ενδεικτική των προθέσεων της Κυβέρνησης είναι η αποκάλυψη
επίσημου εγγράφου του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Σπυρόπουλου στις 4/10/2002 (Τύπος
της Κυριακής) που αναφέρει ότι θα αρχίσει άμεσα «η διαδικασία ένταξης όλων (!)
των Ταμείων κύριας ασφάλισης μισθωτών στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ έως το 2008». Χθες μάλιστα
δημοσιεύτηκε (ΕΘΝΟΣ) ότι το Υπουργείο ορίζει τρίμηνη προθεσμία για να προχωρήσει
η ενοποίηση των Επικουρικών Ταμείων, αναφέροντας συγκεκριμένα και το Μετοχικό
Ταμείο της Τ.Ε.! Η θέση αυτή σε συνδιασμό με την αιφνιδιαστική προσπάθεια -
την ώρα της ψηφοφορίας στη Βουλή του Ν/Σ - να ενταχθεί το Ταμείο Συντάξεων στο
ΙΚΑ παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις του Υπ. Εργασίας προς τον ΣΥΤΕ, μας
δημιουργεί εντονότατες ανησυχίες.
Αρνητικά στην πορεία ένταξης των ταμείων μας στην Τράπεζα
λειτουργεί και η καθυστέρηση επίλυσης του ασφαλιστικού της ΟΤΟΕ για τη δημιουργία
Ενιαίου Επικουρικού Ταμείου των Τραπεζών, η οποία σκοντάφτει στη χρηματοδότησή
του καθώς οι εργοδότες αρνούνται να το «προικίσουν» με τα αναγκαία κεφάλαια.
Έτσι το ζήτημα περιπλέκεται περισσότερο καθώς είναι
γνωστό πως η κυβέρνηση και κυρίως το Υπουργείο Οικονομίας αρνούνται να συζητήσουν
το ασφαλιστικό μας πριν από την συζήτηση του ασφαλιστικού της ΟΤΟΕ.
Στη Διοίκηση της Τ.Ε πέφτει
το κύριο βάρος για να προωθήσει το θέμα. Ο Διοικητής κ. Γκαργκάνας από παλιά
συμφωνούσε με θέρμη γι' αυτό. Όμως δεν φτάνουν οι προθέσεις, χρειάζεται να χρησιμοποιήσει
όλο το κύρος και να ρίξει όλο το βάρος του για την επίλυση του Ασφαλιστικού
μας, πολύ περισσότερο γιατί γνωρίζει αφενός ότι ο Σύλλογος έχει καταστρώσει
μια τακτική κινητοποιήσεων και αφετέρου γιατί και η ελάχιστη αναδιοργάνωση της
Τράπεζας προαπαιτεί την επίλυση του Ασφαλιστικού.
Οφείλουμε στο σημείο αυτό να προειδοποιήσουμε την Διοίκηση
ότι οι όποιες επιλογές της θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αξιοπρεπή μεταχείριση
του προσωπικού της Τράπεζας και δεν εννοούμε μόνο το ενδεχόμενο εθελούσιας εξόδου
αλλά και αυτών που θα παραμείνουν για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην
τράπεζα.
Σ' αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητο να συμφωνηθεί
με τον Σύλλογο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα διασφαλίζει τα συμφέροντα των συναδέλφων
και την εύρυθμη λειτουργία της τράπεζας.
Οφείλουμε, πάντως, να σημειώσουμε την έκπληξή μας για
την τελευταία ανακοίνωση της ΕΣΑΚ, όπου θέτει ζήτημα άμεσης διεκδίκησης
Επιχειρησιακής Σύμβασης, γεγονός που αφενός δεν επείγει, αλλά κυρίως διασπά
και αποπροσανατολίζει τον κεντρικό στόχο του Συλλόγου που είναι η επίλυση του
Ασφαλιστικού.
Έλεγχος Ασφαλιστικών Εταιριών
Από τα ΜΜΕ ενημερωθήκαμε ότι ο πρωθυπουργός ζήτησε από
την ΤΕ να αναλάβει τον έλεγχο των Ασφαλιστικών Εταιρειών αλλά η Διοίκηση εξέφρασε
επιφυλάξεις. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη αλλά αρνούμαστε να το πιστέψουμε
όταν είναι γνωστό επιδιώκουμε νέες εργασίες, ενώ παράλληλα διαθέτουμε το κατάλληλο
ανθρώπινο δυναμικό να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Επειδή η ΓΕΤ θα κληθεί εκ των
πραγμάτων να διασφαλίσει την αξιοπιστία και φερεγγυότητα του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού
συστήματος, αναγκαία κρίνεται και η αντιμετώπιση θεμάτων που χρονίζουν και έχουν
σχέση και με την επέκταση των οργανικών θέσεων.
Ενίσχυση Διευθύνσεων
με προσωπικό
Είναι γνωστό ότι στην Τράπεζα
υπάρχουν Διευθύνσεις όπου οι υπάλληλοι στενάζουν από τον φόρτο και την ευθύνη
εργασίας, ενώ σ' άλλες τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Οι εργαζόμενοι στη Διεύθυνση
Ταμείων αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα στην εργασία τους με συνέπεια να
μην μπορούν να συμμετέχουν σ' απλά πράγματα όπως οι άδειες, το ωράριο κτλ. Παραπλήσιο
πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι συνάδελφοι στη Διεύθυνση Εργασιών Δημοσίου οι
οποίοι έχουν κυριολεκτικά εξοντωθεί. Όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο
και οι ίδιοι οι συνάδελφοι παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους, η Διεύθυνση
Διοικητικού προσπαθεί να κερδίσει χρόνο δίνοντας υποσχέσεις, μη προχωρώντας
όμως σε μόνιμες λύσεις αλλά κάνοντας κάποια προσωρινά μπαλώματα. Η αδυναμία
των εκάστοτε Διευθυντών Διοικητικού - και τελικά της Διοίκησης - να μετακινήσουν
προσωπικό μεταξύ των Διευθύνσεων αναπαράγει και οξύνει το πρόβλημα. Στις Σχέσεις
Δημοσίου μάλιστα βρέθηκε πάλι η απαράδεκτη, απ΄ όλες τις απόψεις, φόρμουλα της
πρόσληψης εποχιακού προσωπικού. Δηλαδή με λίγα λόγια οι συνάδελφοί μας θα εκπαιδεύσουν
κάποιους νέους ανθρώπους οι οποίοι τελικά θα εκδιωχθούν, ενώ οι υπηρετούντες
θα εξακολουθήσουν να διατηρούν την ευθύνη για όποια υπηρεσιακά προβλήματα προκύπτουν
μέσα στο φόρτο εργασίας τους (για να παραπεμφθούν μετά στο ΣΔΥ γιατί δεν εκτέλεσαν
την εργασία τους σύμφωνα με τον προβλεπόμενο κανονισμό!).
Ο Σύλλογος πρέπει να σταθεί
πλήρως αλληλέγγυος σ' αυτούς τους συναδέλφους καλύπτοντας και τις όποιες κινήσεις
αποφασίσουν οι ίδιοι.
Η Συντονιστική Επιτροπή
της
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
|
