Η Πρωτοβουλία Αγωνιστικής Συνεργασίας (Π.Α.Σ.), έχει δέκα και πλέον χρόνια συνεχούς αγωνιστικής παρουσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα της Τράπεζας Ελλάδος και στο σ.κ των Τραπεζών. Η δημιουργία της ΠΑΣ, υπήρξε απόφαση μικρής ομάδας συναδέλφων της Τ.Ε τη περίοδο 1989-1991, που θέλαμε να αντισταθούμε στο κλίμα συναίνεσης και υποταγής που δημιουργούσαν η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και το επίσημο σ.κ. της εποχής εκείνης. Προβάλαμε με τόλμη τον Νεοσυντηρητικό Χειμώνα που προετοίμαζαν για τους εργαζόμενους όλοι εκείνοι, που στο όνομα της δήθεν κάθαρσης και της σκανδαλολογίας, προωθούσαν την άρση των διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στο κόσμο της εργασίας και του κεφαλαίου. Αντισταθήκαμε σε όλους εκείνους που ήθελαν στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας ή της παραταξιακής υποχρέωσης, να σιωπήσουμε και να γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείτο κατά των συμφερόντων των εργαζομένων. Γι αυτό ήρθαμε σε ρήξη και σύγκρουση με κόμματα και συνδικαλιστικές παρατάξεις στις οποίες συμμετείχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ταυτόχρονα η πτώση των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, ανέτρεψε βεβαιότητες του παρελθόντος, έθεσε εξ υπαρχής το ζήτημα επαναθεμελίωσης της εργατικής πολιτικής και του εργατικού κινήματος της εποχής μας.

Η Π.Α.Σ. πρωτοστάτησε στους μεγάλους αγώνες κατά των αντιασφαλιστικών νόμων 1902 και 2084 την περίοδο 1991/92. Υπήρξε ο κύριος και αποφασιστικός παράγων στην κατάληψη των ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΩΝ της Τ.Ε. που έφερε σε δυσχερή θέση την Κυβερνηση και θα μπορούσε να οδηγήσει σε νίκη των Απεργών, αν η ΓΣΕΕ και η ΟΤΟΕ που είχε 90% συμετοχή στην απεργία, δεν έκαναν πίσω, προσφέροντας διέξοδο στην τότε Κυβέρνηση. Προτιμώντας τα πολιτικά οφέλη των κομμάτων που εκπροσωπούσαν, από την νίκη των Απεργών.

Από την θέση του προέδρου του Δ.Σ. του ΣΥΤΕ, πρωτοστατήσαμε για την ένταξη των Ταμείων στην Τράπεζα, αμέσως μετά τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Δυστυχώς οι πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες της εποχής εκείνης και ο πόλεμος που ασκήθηκε από τις ΠΑΣΚΕ και ΕΝΙΑΙΑ (σήμερα στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ), επόδισε τη λύση ενός καίριου προβληματός μας αν και είχαμε τον νόμο στα χέρια μας...

Όλα αυτά τα χρόνια, αρνηθήκαμε να συμμετάσχουμε στα λεγόμενα αντιπροσωπευτικά προεδρεία του ΣΥΤΕ, τα οποία αποτελούν το άλλοθι του κομματικοποιημένου συνδικαλισμού. Επιμείναμε στην συγκρότηση του Δ.Σ. στη βάσει προγράμματος δεσμευτικού, σύμφωνα με τα πραγματικά προβλήματα των συναδέλφων μας. Επιλέξαμε συνειδητά τον δύσκολο δρόμο της ανεξάρτητης εργατικής δράσης, με βάσει τα συμφέροντα των συναδέλφων μας. Αντισταθήκαμε και αντιστεκόμαστε στον διαχωρισμό των εργαζομένων στη βάση κομματικών ή άλλων κριτηρίων, έξω από τα προβλήματα και τη στάση του κάθε ένα απέναντι σε αυτά. Εννοούμε την ενότητα όχι σαν άθροισμα κομματικών ταυτοτήτων, αλλά πολλαπλασιασμό των συνειδησεών μας για ένα εργατικό κίνημα των αναγκών και των δυνατοτήτων που μας παρέχει η εποχή μας και που τα όρια των διεκδικησεών μας τα καθορίζουν μοναδικά οι δικές μας αντοχές και η δική μας θέληση.

Στα χρόνια αυτά, στηρίξαμε αποφασιστικά προσπάθειες από την βάση των συναδέλφων μας. Είτε στην συλλογή υπομνημάτων με εκατοντάδες υπογραφές για διάφορα θέματα, είτε στην δημιουργία συσπειρώσεων άμεσου διεκδικητικού χαρακτήρα. Το κίνημα του 1ου ΟΡΟΦΟΥ, για την επέκταση του εξειδικευμένου επιδόματος σε όλες τις Διευθύνσεις ήτανε το πιο μεγάλο και το πιο αποτελεσματικό. Ενώ όλοι θυμούνται την άμεση κινητοποιησή μας μετά τις αυξήσεις των Διευθυντών, για την χορήγηση τουλάχιστον των ασφαλιστικών παροχών σε όλους του συναδέλφους. Κινητοποίηση, που κατέληξε στην συμφωνία ΣΥΤΕ/ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ για την ενσωμάτωση του εξειδικευμένου στο επίδομα βαθμού. Συμφωνία με σημαντικές ασφαλιστικές παροχές για το σύνολο των συναδέλφων μας.

Η ΠΑΣ προσπάθησε τα χρόνια αυτά και ιδιαίτερα πριν το ΕΥΡΩ, να προωθηθούν τα μεγάλα θέματα του ασφαλιστικού και εργασιακού μας μέλλοντος. Σε μια Τράπεζα που πολύ απέχει πλέον από την Τράπεζα της δεκαετίας του ΄80 αλλά και από αυτήν των αρχών της δεκαετίας του ΄90. Δυστυχώς η πλειοψηφία του ΔΣ, απέφυγε επιμελώς να συγκρουσθεί με την Διοίκηση γι' αυτά τα μεγάλα θέματα, όταν οι συνθήκες ήτανε ευνοικές για τα θεματά μας.

Με αφορμή την νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό το 2002 και τον αγώνα του σ.κ του χώρου μας κατά της ενταξής μας στο νέο ΙΚΑ/ΤΕΑΜ, η ΠΑΣ πρόβαλε την στρατηγική της τόσο για το Ασφαλιστικό όσο και γαι την Αναδιοργάνωση της Τ.Ε.

Η στρατηγική αυτή έγινε απόφαση του Δ.Σ. Αν και δεν υπηρετήθηκε με συνέπεια μέχρι τέλους, αφού στο πρώτο όχι του Υπουργού η πλειοψηφία αρνήθηκε να συγκρουσθεί, εν τούτοις έφερε θετικούς ασφαλιστικούς καρπούς με την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση. Μπορεί αυτοί να γίνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα, άν επιμείνουμε σταθερά πλέον προς την Διοίκηση της ΤΕ, στην πορεία συζήτησης των θεμάτων της Αναδιοργάνωσης.

Η ΠΑΣ ήτανε κοντά σε κάθε αγώνα του κλάδου, σε όλα τα αγωνιστικά βήματα που απαιτήθηκαν από το σ.κ. των Τραπεζών. Η συμμετοχή μας από την πρώτη γραμμή στον αγώνα της Ιονικής, καταγράφηκε στις καλίτερες σελίδες της ιστορίας των αγώνων του κλάδου.

Η ΠΑΣ όλα αυτά τα χρόνια, σε συνεργασία με άλλα ρεύματα και συνδυασμούς από άλλες Τράπεζες, εκπροσωπείται στο Γ.Σ.της ΟΤΟΕ, με έναν εκπρόσωπο.