Με τον παραπάνω τίτλο, τη Δευτέρα 11/10/04, εκδώσαμε ανακοίνωση με αφορμή τα γεγονότα στην Καλαμάτα, την οποία κοινοποιήσαμε σε όλους τους συναδέλφους των Υποκαταστημάτων και Πρακτορείων.

Την ανακοίνωση αυτή προσυπέγραφε και η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Την Τρίτη 12/10/04 και ενώ είχαμε ετοιμασθεί για το μοίρασμα της ανακοίνωσης και στους συναδέλφους του Κεντρικού, η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ δεν δέχτηκε την εμφάνιση της κοινής ανακοίνωσης στο Κεντρικό!

Επειδή θεωρούμε πως πρέπει όλοι να γνωρίζουν, τις θέσεις που άμεσα προβάλλαμε με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στο Υποκατάστημα Καλαμάτας, τονίζουμε και πάλι μέσα σε πλαίσιο το περιεχόμενο αυτής της ανακοίνωσης.

Συνάδελφοι του Υποκαταστήματος Καλαμάτας,

Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι, από την πρωτοφανή ενέργεια κλοπής, ενός τόσο σημαντικού χρηματικού ποσού από το ΚΥΡΙΟ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ της Τράπεζας. Στο μυαλό όλων πρέπει ένα πράγμα να κυριαρχήσει

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ.

Κανείς αθώος συνάδελφος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η υποστήριξη των αθώων συναδέλφων δεν μπορεί να λειτουργήσει "αντικειμενικά" ως έμμεση ψυχολογική στήριξη ενόχων...

Η αποκάλυψη των ενόχων είναι μονόδρομος. Όχι μόνο για τους συναδέλφους μας στην Καλαμάτα, αλλά για όλους των Υποκαταστημάτων.

Η συσκότιση και η μη αποκάλυψη της αλήθειας και των ενόχων, αδυνατίζει σοβαρά το ιδεολογικό μας μέτωπο, για την ύπαρξη και λειτουργία των περιφερειακών μας μονάδων.

Εκείνο που σήμερα έχουμε χρέος όλοι, είναι να συμβάλλουμε στην ανεύρεση και παραδειγματική τιμωρία εκείνων που τραυμάτισαν επικίνδυνα, την αξιοπρέπεια και το ήθος του συνόλου των συναδέλφων μας, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή...

Οι όποιες υπαρκτές ευθύνες ανώτερων Διοικητικών οργάνων και άλλων παραγόντων δεν συμψηφίζονται με αυτήν των κλεπτών σήμερα...

ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ είναι πράξη στήριξης του συνόλου των εργαζομένων με φιλοτιμία, ήθος και εντιμότητα οι οποίοι αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων μας.

“Ο ΜΑΚΡΥΣ ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ”

Όσο διαρκεί η έρευνα της Καλαμάτας, για την αποκάλυψη της πραγματικής αλήθειας και των πραγματικών ενόχων, ώστε να δοθούν πειστικές απαντήσεις στα τεράστια και μεγάλα ερωτηματικά για το ποιοι οργάνωσαν, πως το οργάνωσαν και που βρίσκονται τα χρήματα, δεν πρόκειται με την στάση μας και τα γραπτά μας να συμβάλουμε σε συσκότιση ή συμψηφισμούς ευθυνών, εν όψει μάλιστα και του επερχόμενου ΣΔΥ.

Θέλουμε να τονίσουμε πως για μας, δεν αρκεί η μέχρι σήμερα πρόοδος. Ένας συνάδελφος της Ασφάλειας με θαμμένα 500 περίπου εκατομμύρια και ένας κλητήρας που αρνείται την συμμετοχή του και με εξαφανισμένα τα υπόλοιπα 1,5 δις, δεν απαντούν στο θέμα.

Εάν το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό, δικαιούμαστε να εκτιμούμε πως επιβάλλεται ένα τείχος σιωπής. Δυνατότητα για κάτι τέτοιο έχει μόνο «η ΟΜΕΡΤΑ» σε όλες τις εκφράσεις της. Επίσημα και ανεπίσημα... Ο νοών, νοείτω...

Δεν μπορούμε όμως να μένουμε αδρανείς, σε μια επιχείρηση που εμφανή στόχο έχει την Διοίκηση της Τ.Ε., αλλά αντικειμενικά θύματα καθιστά τους συναδέλφους μας.

Αναφερόμαστε σε μια συνεχή φημολογία πως αναμένονται και άλλα σε κατάστημα της Βορείου Ελλάδος, σε συνεχή δημοσιεύματα και ανακοινώσεις, που ούτε λίγο ούτε πολύ όλοι και όλα στην Τ.Ε. έχουν ηθικά καταρρεύσει...

Το όποιο ατυχές γεγονός μεγαλοποιείται και συνολικοποιείται, παίρνοντας μπάλα όλους τους συναδέλφους, είτε αυτών των Ταμείων, είτε αυτών των Υποκαταστημάτων κοκ.

Κανείς όμως δεν λέει πως αυτοί που λοιδωρούνται σήμερα, έβγαλαν την τιτάνια διαδικασία του ΕΥΡΩ με ένα δεκαπενθήμερο και μάλιστα με τρομερές ελλείψεις σε προσωπικό, όλων όσων ενεπλάκησαν άμεσα ή έμμεσα σε αυτήν την διαδικασία...

Ορισμένοι μετά την προς Γκαργκάνα επιστολή και το μετεκλογικά άσφαιρο των προσδοκιών τους για αλλαγή Διοίκησης, έχουν αναλάβει εργολαβικά σχεδόν, με κάποιους που γρήγορα και λόγω συνδικαλιστικών εκλογών θα εκδηλωθούν, το έργο του ηθικού ξεπεσμού της Τράπεζας.

Σήμερα μάλιστα και μετά την τοποθέτηση του νέου Δ/ντή Διοικητικού, εμφανίζουν συμπτώματα νευρικής κρίσεως...

Οι προσδοκίες τους, πως μια απομάκρυνση της σημερινής Διοίκησης κάτω από μια τέτοια πρακτική, θα έθετε τους ίδιους και την παράταξή τους στη θέση του οδηγού της συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης του σ.κ. με την νέα Διοίκηση, είναι εντελώς αβάσιμες.

Εκείνο που προσφέρουν και στην σημερινή Διοίκηση και πολύ περισσότερο σε μια αυριανή, είναι τα αναγκαία επιχειρήματα για μια Διοικητική επίθεση σε βάρος όλων των συναδέλφων μας, ιδιαίτερα εκείνων που εργάζονται σε ευπαθείς τομείς και Διευθύνσεις της Τράπεζας.

Για την ΠΑΣ, οι ευθύνες όλων των Διοικήσεων μετά το 1993 και ιδιαίτερα της σημερινής, για το κλίμα απαξίωσης που έχει δημιουργηθεί στην Τράπεζα είναι μεγάλες. Ο εντοπισμός τους οφείλεται σε δύο κύριους παράγοντες:

• Γύρισαν την πλάτη στην αναγκαία αναδιοργάνωση που απαιτούσε ο νέος ρόλος και τα καθήκοντα της ΚΤ, απαξιώνοντας μεγάλο τμήμα της Τράπεζας.

• Συναγελάσθηκαν με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σε μια λογική συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης που βόλευε ενόψει Ευρώ, αφήνοντας όμως παγωμένους στη γωνία, τη συντριπτική πλειοψηφία των αξιοπρεπώς εργαζομένων συναδέλφων.

Δυστυχώς, αντί να αξιοποιήσουμε, έστω και στο 12 και πέντε, τις υπαρκτές δυνατότητες για την ολοκλήρωση του Ασφαλιστικού με την δημιουργία του αναγκαίου αποθεματικού και να συζητήσουμε ολοκληρωμένα και συνολικά το θέμα της αναγκαίας αναδιοργάνωσης της Τ.Ε. πολύ φοβούμαστε πως για άλλη μια φορά μετά το 1993, κινδυνεύουμε να βγάλουμε τα μάτια μόνοι μας...

Για την ΠΑΣ, η στρατηγική Ασφαλιστικό - Αναδιοργάνωση που επίμονα στηρίζουμε από το 1993, αποτελεί ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΠΑΣ