Συνάδελφοι,

Στις 7/7/06 ο ΣΥΤΕ ομόφωνα ανέστειλε την συμμετοχή του στην επιτροπή Αναδιοργάνωσης, απαιτώντας ολοκληρωμένο σχέδιο, που θα απαντούσε στο σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τράπεζα και όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτή. Στις 20/7/06 ο κ. Παλαιοκρασσάς πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου, απέστειλε προς τον Σύλλογο υπόμνημα ? πρόταση, απαντώντας και στα 10 σημεία των θέσεων του ΣΥΤΕ, που είχαν τεθεί από 18/1/06. Συγχρόνως καλούσε σε επανάληψη του διαλόγου.
 Και χρειάσθηκε να περάσουν σχεδόν τρεις μήνες ώστε στις 9/10/06 ο Σύλλογος, με οριακή πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ ? ΔΑΚΕ ? Μπαλαούρας) να απαντήσει στη Διοίκηση με μια πρόταση ?εξειδίκευσης? (;;;) των θέσεών του, απαιτώντας την πλήρη αποδοχή της, για να προσέλθει εκ νέου στον διάλογο (Υπομν. ΣΥΤΕ προς Υποδιοικητή κ. Ν. Παλαιοκρασσά 9/10/06, σελ. 12): ?Περιμένουμε να μας απαντήσετε κατά πόσο γίνεται αποδεκτό το πλαίσιο του Συλλόγου με τις συγκεκριμένες πλέον απαντήσεις και προτάσεις ώστε να ορίσουμε από κοινού νέα συνάντηση?. Αυτά είναι τα γεγονότα και κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει.
Η ΠΑΣ έχει δημόσια τονίσει ότι οι προτάσεις του κ.Παλαιοκρασσά, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν πλαίσιο συμφωνίας. Και ελλείψεις έχουν και αντιφάσεις περιέχουν και σημεία στα οποία είμαστε αντίθετοι προβάλλουν. Όμως δεν δικαιούται κανείς να τις απαξιώνει αντί να τις αξιοποιεί ως πλαίσιο διαλόγου, όταν όχι μόνο αυτές αποτελούν το πρώτο κείμενο συγκεκριμένων θέσεων της Διοίκησης, αλλά καταγράφονται σε αυτό και τα θετικά αποτελέσματα της πεντάμηνης προσπαθειάς μας. Πολύ περισσότερο δεν δικαιούται να δυναμιτίζει την συνέχεια κάθε διαλόγου, θέτοντας ως απαραίτητη προϋπόθεση την αποδοχή των θέσεων του ΣΥΤΕ από την Διοίκηση. Άραγε, αν η Διοίκηση, για την συνέχιση του διαλόγου, απαιτούσε την εκ των προτέρων αποδοχή των θέσεών της από τον ΣΥΤΕ, δεν θα μιλούσαμε όλοι για απαράδεκτη, αδιάλλακτη και κακοπροαίρετη στάση της Διοίκησης;

Η ΠΑΣ με αναλυτικό κείμενό της, το οποίο κατέθεσε στα πρακτικά του Δ.Σ. του ΣΥΤΕ και στη συνέχεια δημοσιοποίησε, παρουσίασε με σαφήνεια και την θέση της για την αναγκαιότητα άμεσης επανέναρξης του διαλόγου και σημεία του υπομνήματος Παλαιοκρασσά, τα οποία αξίζουν να ληφθούν σοβαρά υπόψη γιατί εκτός άλλων, εκφράζουν τις προσπάθειες όλων μας στην επιτροπή . Ενδεικτικά και μόνο αξίζει να επισημανθούν ως ιδιαίτερα σημαντικά σημεία:
1. Η υιοθέτηση της Πανελλαδικής παρουσίας της Τράπεζας, με διατήρηση του περιφερειακού της δικτύου ανεξάρτητα του οργανωτικού σχήματος που θα επιλεγεί, με παράλληλη ενίσχυσή των δεσμών και των εργασιών της με το ΔΗΜΟΣΙΟ.

2. Η συμφωνία πως πρώτιστη ανάγκη των οικονομιών κλίμακος που θα επιτευχθούν αποτελεί η συνεχής ενίσχυση των Ασφαλιστικών μας Ταμείων με οικονομικούς πόρους και Ακίνητα, για την αυτοτελή και βιώσιμη λειτουργία τους.

3. Η πλήρης και ανεπιφύλακτη επανεπιβεβαίωση από πλευράς Διοίκησης του πλαισίου των εργασιακών μας σχέσεων. Η ρητή και μόνο  αναφορά πως ?κανείς υπάλληλος δεν απολύεται? στις σημερινές συνθήκες που καθημερινά βιώνουμε δίπλα μας, μόνο από ανεγκέφαλους μπορεί να χλευάζεται....
Συνεπώς χρέος όλων μας είναι να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε όλες τις θετικές δυνατότητες του υπομνήματος του κ. Παλαιοκρασσά και ενωμένοι να διεκδικήσουμε οτιδήποτε άλλο κρίνουμε ως σοβαρό και κρίσιμο. Οι πολλές χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος που μας οδήγησαν στη σημερινή δυσάρεστη πραγματικότητα ας γίνουν σε όλους μας παράδειγμα προς αποφυγήν. Υπέρτατος νόμος είναι το κοινό συμφέρον και όχι οι προσωπικές και κομματικές σκοπιμότητες.

Για την ανακοίνωση Νο 17 της ΠΑΣΚΕ ένα μόνο έχουμε να πούμε στους συντάκτες της. Πριν κατηγορήσουν άλλους για έλλειψη μεγαλοφροσύνης, υπευθυνότητας και συνέπειας, ας κοιτάξουν καλύτερα ο ένας τον άλλο αλλά και τους συμμάχους τους. Είναι βέβαιο ότι εκεί θα βρουν όλα αυτά που περιγράφουν στο κείμενό τους. Γιατί, άραγε, πόσο μεγάλη υπευθυνότητα και σοβαρότητα υπάρχει στη στάση τους, όταν την μια στιγμή εμποδίζουν ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ την διαδικασία πώλησης των μετοχών της Εμπορικής από το Ταμείο Συντάξεων και την άλλη στιγμή, στην τελευταία συνάντηση με την Διοίκηση, προτείνει ο Πρόεδρος του ΣΥΤΕ την σύσταση επιτροπής για την πώληση μετοχών των Ταμείων; Γιατί έπρεπε να προηγηθεί ένας άσφαιρος πολιτικός τυχωδιοκτισμός που στέρησε από το Ταμείο μας την δυνατότητα καταγραφής στην περιουσία του 20 εκατομ.Ευρώ, για να συρθούμε σήμερα στην εναρμόνιση με τις απαιτήσεις του νόμου για το επιτρεπόμενο ποσοστό των μετοχών που μπορεί να κατέχει ο κάθε ασφαλιστικός φορέας;
Ή μήπως υποτιμούν την σοβαρότητα όλων μας, όταν επί 6 μήνες διατυμπανίζουμε προς όλες τις πλευρές ότι ο Σύλλογος συμμετείχε στον διάλογο με πλήρεις και συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις και μόλις η Διοίκηση καταθέτει τις δικές της, η ?συνδικαλιστική? μας ηγεσία εφευρίσκει τις ?εξειδικευμένες? προτάσεις της και την υποχρεωτική αποδοχή τους, ως πρόφαση για να τορπιλίσει τον διάλογο. Τελικά, ποιος κοροϊδεύει ποιον;

Συνάδελφοι,
Όσοι υποστηρίζουν ότι ανάμεσα στην διαχρονική ρουσφετολογία, συνδιοίκηση και συναλλαγή και την όψιμη επαναστατικότητα και αδιαλλαξία υπάρχει διαφορά, κάνουν λάθος. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που λέγεται κομματικός ή προσωποκεντρικός συνδικαλισμός. Με το είδος αυτό του συνδικαλισμού η ΠΑΣ βρίσκεται και θα βρίσκεται μόνιμα σε σύγκρουση. Στους συναδέλφους πλέον απομένει να αποφασίσουν ποια αντίληψη είναι αυτή που τους εκφράζει και τι είδους συνδικαλισμό επιλέγουν.

Με συναδελφικούς  χαιρετισμούς
ΠΑΣ