Συνάδελφοι,

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. επιταχύνει την επίθεσή της στο σύνολο των εργαζόμενων της χώρας μας. Μέσα από το λεγόμενο πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων και το άνοιγμα εκ νέου του Ασφαλιστικού, θέλει να ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, καθιστώντας την εργατική δύναμη πλήρως ελαστική και απροστάτευτη από συλλογικούς θεσμούς, υποταγμένη στην δαμόκλειο σπάθη της ατομικής διαπραγμάτευσης του κάθε εργοδότη.
Η κατάργηση των Κλαδικών ΣΣΕ, όπως προδιαγράφει η επίθεση στον κλάδο των Τραπεζοϋπαλλήλων, η επίθεση και η πολιτική επιστράτευση στους Ναυτεργάτες, η κατάργηση του κατώτερου μισθού και μεροκάματου στο όνομα δήθεν των προβληματικών περιοχών, όπως απαιτεί ο ΣΕΒ στην ΕΓΣΣΕ, η εφαρμογή των άρθρων 13 και 14 του πρόσφατου Νόμου στις ΔΕΚΟ, η άρση της μονιμότητας, κ.ά, εκφράζουν τις απαιτήσεις των Τραπεζιτών, των Εφοπλιστών, του ΣΕΒ και της  Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κυβέρνηση στην εφαρμογή της πολιτικής της, αξιοποιεί πλήρως την απουσία ουσιαστικής πολιτικής αντιπολίτευσης από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ και την αδυναμία και άρνηση της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, να ενοποιήσει τη γενικευμένη εργατική δυσαρέσκεια, σε ένα ανεξάρτητο ταξικό κίνημα συνολικής ρήξης και σύγκρουσης, με στόχο την ακύρωση των μέτρων και την τελική ανατροπή της Κυβέρνησης και της πολιτικής της.

Συνάδελφοι,

Κάτω από το βάρος της έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και των καυτών προβλημάτων, οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών (ΟΤΟΕ), προκήρυξαν απεργιακές κινητοποιήσεις με κατάληξη την 24ΩΡΗ Πανελλαδική - Πανεργατική στις 15/3/06. Μπροστά στην Απεργία πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να παλέψουμε για την επιτυχία της και  για την διαμόρφωση προϋποθέσεων συνέχισης του αγώνα.
Δεν ξεχνάμε τίποτα και για κανέναν.
 Γνωρίζουμε τον ρόλο όλων αυτών των ηγεσιών και κύρια των ΠΑΣΚΕ/ΔΑΚΕ στα όργανα αυτά. Ήταν αυτές που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της αναπτυξιολογίας της δήθεν Εθνικής Οικονομίας, αποδυνάμωσαν το εργατικό σ.κ. και το οδήγησαν στη λογική των κοινωνικών εταίρων, από την οποία αδυνατούν και δεν θέλουν ακόμα και σήμερα  να ξεφύγουν.(Διαπραγματεύονται μέσα σε αυτή τη βάρβαρη κοινωνική επίθεση, τη συμμετοχή τους στον λεγόμενο διάλογο για το Ασφαλιστικό)!!!

Συνάδελφοι,

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά συνειδητοποιούμε, πως απαιτείται μέσα από τους αγώνες μας και την καθημερινή μας δράση, να αναζητήσουμε με επιμονή τον δρόμο μιας νέας αναγκαίας ταξικής ενότητας.
Μακριά από τον κομματικό διαχωρισμό και τον κατακερματισμό και την υποταγή στα πλαίσια της αστικής πολιτικής, που αυτά  μας οδηγούν και μας ανακυκλώνουν.
Στόχος μιας νέας ταξικής ενότητας των αναγκών, δυσκολιών και δυνατοτήτων της εποχής μας, δεν μπορεί να είναι η εξαργύρωση της συσσωρευμένης εργατικής δυσαρέσκειας στην κονίστρα του αστικού κοινοβουλευτισμού, στην οποία οδηγούν, τόσο η πολιτική ουράς μέσα από τις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που ακολουθεί η Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ), όσο και αυτή του άσφαιρου διαχωρισμού και της άρνησης οποιασδήποτε κοινής δράσης που επιλέγει το ΠΑΜΕ.
Εκείνο που χρειαζόμαστε σήμερα είναι ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, μέσα από τον συντονισμό συνδικάτων που σταθερά και αταλάντευτα θα επιδιώκει να ενοποιήσει έξω από λογικές κομματικής περιχαράκωσης και σε ενιαία ταξική κατεύθυνση, τις σύγχρονες τάσεις χειραφέτησης των εργαζομένων. Για να δημιουργήσει με μαζικούς  όρους, τις προϋποθέσεις απεργιακής - αγωνιστικής δράσης, για κατάκτηση των αιτημάτων μας και ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της πίστης των εργαζομένων σε νικηφόρους αγώνες.
Ένα ανεξάρτητο κέντρο των συνδικάτων, που θα ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, για να μετασχηματίσει συνειδήσεις και να ενωθεί μαζί του σε ανώτερο επίπεδο δράσης. Που θα επιδιώκει την κοινή δράση και την αναζήτηση όρων και προϋποθέσεων για την  ευρύτερη δυνατή αγωνιστική συμπαράταξη των εργαζόμενων.

Συνάδελφοι,

Με βάσει τα παραπάνω , καλούμε το κάθε εργαζόμενο και τις ταξικές συλλογικότητές τους, να στηρίξουν και με την συμμετοχή τους εκείνα τα συνδικάτα,  που θέλοντας να προχωρήσουν προς μια τέτοια κατεύθυνση
ΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 15/3/06,  ΣΤΗΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ και ΗΠΕΙΡΟΥ

Τέλος καλούμε όλες τις δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να ενώσουν τις δυνάμεις τους  τουλάχιστον  σε μια κοινή πορεία και εργατική διαδήλωση,  την ημέρα της Πανεργατικής Απεργίας.