Συνάδελφοι,

Τους τελευταίους πέντε περίπου μήνες, διεξάγεται συζήτηση στην κοινή επιτροπή ΣΥΤΕ - Διοίκησης, για την διαμόρφωση πλαισίου συμφωνίας για την Αναδιοργάνωση της Τράπεζας.
Μετά το 1993 και την τότε συμφωνία μεταξύ ΣΥΤΕ και Διοίκησης με την υπογραφή  πρακτικού συμφωνίας στις 25/1/93, χρειάσθηκε δυστυχώς η απειλή του ΙΚΑ το 2002, για να επανέλθει ο ΣΥΤΕ και πάλι στη στρατηγική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Όπως όμως λέει ο λαός μας «στη βράση κολλάει το σίδερο». Κάτι που  δυστυχώς επαληθεύτηκε και στη δική μας περίπτωση.
Η ένταξη των Ασφαλιστικών Ταμείων στην Τράπεζα, βάσιμη τότε δυνατότητα, κατέληξε σε Νομοθετική εξαίρεση των Ταμείων μας από τον Νόμο Ρέππα, με την ανάληψη της εγγύησης των παροχών των Ταμείων από την Τράπεζα.
Η ευθύνη της Τράπεζας απέναντι στο καθεστώς εγγυημένων παροχών των Ταμείων μας, εκφράσθηκε ήδη πρακτικά με την δημιουργία του Ειδικού Αποθεματικού ύψους σήμερα 705 εκατ. Ευρώ.
Ασφαλώς και δεν  υποτιμούμε τη λύση αυτή για την οποία συνεισφέραμε τα μέγιστα και η οποία μέχρι σήμερα μας κρατά έξω από αυτό που γίνεται δίπλα μας στον υπόλοιπο Τραπεζικό χώρο (Εμπορική - ΕΤΕ - ΑΤΕ κ.α.).
Όμως, κάτω από  την άμεση ή έμμεση πίεση από τα  διεθνή λογιστικά πρότυπα και την πολιτική της ΕΚΤ για κοινά στοιχεία κόστους των εργασιών των επιμέρους κεντρικών τραπεζών, πρέπει το  ειδικό αποθεματικό να ενισχυθεί σημαντικά και  σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε συνταξιούχοι και  εν ενεργεία προσωπικό να αισθανόμαστε μια  σχετική ασφάλεια. Αφού όλοι κατανοούμε ότι μόνιμος εφησυχασμός στον καπιταλισμό δεν υπάρχει...
         Αν τα παραπάνω περιγράφουν συνοπτικά αλλά ανάγλυφα την κατάσταση στο Ασφαλιστικό, η χαμένη δεκαετία βαραίνει ακόμα περισσότερο στο θέμα της Αναδιοργάνωσης της Τράπεζας. Η μη αξιοποίηση από το συνδικαλιστικό μας κίνημα  των δυνατοτήτων της περιόδου 1994 - 2002 και ιδιαίτερα αυτών της προετοιμασίας για την έκδοση του Ευρώ,  αποτελεί σήμερα την κύρια αιτία των μεγάλων δυσκολιών που συναντούμε καθημερινά  μπροστά μας.
Το καθεστώς «συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης» Διοίκησης και κομματικού - παραταξιακού συνδικαλισμού, επέτρεψαν στη Διοίκηση της Τ.Ε., με ηρεμία να «δημιουργεί τους όρους μιας νέας τράπεζας» με πλήρη απαξίωση μεγάλου μέρους του προσωπικού και παραδοσιακών λειτουργιών της στο Κέντρο και ιδιαίτερα στο περιφερειακό της δίκτυο. Μέσα στο κλίμα αυτό επωάσθηκε και το «φαινόμενο Καλαμάτας», για την αποκάλυψη της αλήθειας του οποίου και την επιστροφή των 5 εκατομ. ευρώ ελάχιστοι εργάζονται, την ίδια στιγμή που αυτοί που φέρουν την πολιτική ευθύνη, επιδεικνύουν ιδιαίτερη ακαμψία για κοινωνικές παροχές κόστους μερικών χιλιάδων  ευρώ?
Ευθύνη ασφαλώς για την κατάσταση που έχουμε μπροστά μας και τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αναλογεί και στον κάθε συνάδελφο ξεχωριστά. Στο βαθμό που «ανέχτηκε» μια κατάσταση ή «βολεύτηκε» μαζί της.  

 Συνάδελφοι,

Οι συζητήσεις στην κοινή επιτροπή έχουν φτάσει  σε οριακό σημείο. Η πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΤΕ, , είναι αρκετά ευκρινής.
Θα θέλαμε όμως να εστιάσουμε την προσοχή όλων των συναδέλφων στο ουσιαστικό μέρος των διαφορών και να εκφράσουμε τις έντονες ανησυχίες μας.
Η ουσία δεν βρίσκεται κύρια και μόνο στον αριθμό των μετεξελισόμενων υποκαταστημάτων της Τράπεζας, σε μικρότερες αυτοτελείς υπηρεσιακές μονάδες.  
Ασφαλώς και ο προτεινόμενος αριθμός είναι ακραίος. Όμως αυτός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί «ως ακορντεόν» για να δικαιολογηθεί, όπως ίσως να υπολογίζουν ορισμένοι παράγοντες του 2ου ορόφου, μια αποσπασματική συμφωνία που θα αφορά το περιφερειακό δίκτυο και θα αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη φάση μιας πορείας που θα ολοκληρωθεί στην συνέχεια από μια νέα Διοίκηση.
Μια τέτοια εκδοχή όχι μόνο δεν θα έχει την συγκατάθεσή μας, αλλά είναι σίγουρο πως θα αποδοκιμασθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που θα κληθούν να την επιδοκιμάσουν με Πανελλαδικό Δημοψήφισμα, όπως αποτελεί  δέσμευση του Δ.Σ. του ΣΥΤΕ.
Η συμφωνία πρέπει να  είναι ολοκληρωμένη και να απευθύνεται στο σύνολο των υπηρεσιακών μονάδων της Τράπεζας σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.
Θα πρέπει να αποτυπώνονται οι εργασίες της Τράπεζας παλιές και νέες, η οργανωτική της δομή σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο και να αποσαφηνίζεται πλήρως η λειτουργική -δημιουργική συμβολή της κάθε μονάδας στο έργο της.
Η αναβάθμιση των περιφερειακών υπηρεσιακών μονάδων πρέπει να είναι συγκεκριμένη σε οργανόγραμμα - περιεχόμενο-σύνθεση και προσωπικό, ώστε  να διασφαλίζεται  η μελλοντική τους λειτουργία. Δεν αρκεί η ονομασία κάποιων υποκαταστημάτων  σε καταστήματα κορμού, για να εξασφαλίσει την ύπαρξη τους στο μέλλον. Κορμός χωρίς χυμούς(περιεχόμενο), θα γίνει κούτσουρο σε επόμενη φάση? Συγχρόνως και η μετεξέλιξη άλλων σε μικρότερες αυτοτελείς υπηρεσιακές μονάδες πρέπει να είναι συγκεκριμένη και να διευκρινίζονται πλήρως τα μέτρα και οι χρονικές προϋποθέσεις μετάβασης από την παλιά στη νέα μορφή.
Παράλληλα η λειτουργία των Πρακτορείων και η αναβάθμιση ορισμένων εξ αυτών πρέπει να είναι και αυτή σαφής και οι προβλεπόμενες θέσεις να καλύπτονται από μόνιμα τοποθετημένο προσωπικό σταθερής απασχόλησης και όχι με συνεχείς αποσπάσεις. Τα τελευταία χρόνια τέτοιες αποσπάσεις όχι μόνο επιβαρύνουν το κόστος λειτουργίας της Τράπεζας με υπέρογκα ποσά, αλλά πολλές από αυτές έχουν γίνει αντικείμενο προκλητικών κομματικών και προσωπικών εξυπηρετήσεων. Τέλος  θα πρέπει να συμφωνηθεί η κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών της τράπεζας από προσωπικό μόνιμης και ολικής απασχόλησης.
Επίσης στην εξέταση μέτρων που στοχεύουν σε μείωση του κόστους λειτουργίας της Τράπεζας, θα πρέπει πρώτα να εξετασθεί το κόστος Διοικητικής λειτουργίας και  Προμηθειών.
 Ενώ βασική μέριμνα και φροντίδα της όλης συμφωνίας θα πρέπει να αποτελεί η περαιτέρω ενίσχυση  των Ασφαλιστικών μας Ταμείων και κυρίως του Μετοχικού.   
Καμιά συμφωνία στις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να λειτουργήσει, εάν δεν στηριχθεί αποτελεσματικά από τους ίδιους τους συναδέλφους μας. Η αξιοπρεπής αντιμετώπιση των οποίων αποτελεί το κομβικό σημείο για την μελλοντική εξέλιξη των συνολικών δεδομένων στην Τράπεζα και τα Ταμεία μας. Με την έννοια αυτή τα ζητήματα Εξέλιξης - Επιδοματικής πολιτικής και Αμοιβών κατέχουν πρωτεύουσα θέση.
Η κατ’ αρχήν συμφωνία για την επέκταση της επιδοματικής πολιτικής ορισμένων Δ/νσεων και στην υπόλοιπη τράπεζα, με τη χορήγηση του επιδόματος ευθύνης του αναπληρωτή υπηρεσίας από τον βαθμό του Λογιστή, σύμφωνα και με τα σχετικά υπομνήματα εκατοντάδων συναδέλφων, τα οποία έχουν ήδη υποβληθεί στην Διοίκηση και το ΣΥΤΕ, ανοίγει δρόμους ομαλής μετάβασης και κινητικότητας και δεν μπορεί να αντικατασταθεί όπως επιχειρούν ορισμένοι με μια αύξηση στο ΕΚΤ. Ενώ τα θέματα της Οικονομικής προαγωγής-Αποστρατευτικού βαθμού απαιτούν ταυτόχρονα θετικές καταλήξεις.  Και μόνον η κρίση σήμερα 750 περίπου συναδέλφων για τον βαθμό του Εντεταλμένου Τμηματάρχη, αναδεικνύει για ακόμα μια φορά το βάσιμο της οικονομικής προαγωγής.
Τέλος όσον αφορά τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων από ενδεχόμενες εργασιακές μεταβολές, πέρα από το στοιχείο της δίκαιης και αξιοπρεπούς αντιμετώπισης όλων, πρέπει να διέπεται και  από το στοιχείο της οικειοθελούς επιλογής των συναδέλφων μας. 
Όλα τα παραπάνω συνιστούν το πλαίσιο μιας συνολικής - δεσμευτικής συμφωνίας, για μια βιώσιμη λειτουργία της Τράπεζας τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τις αποφάσεις των οργάνων του ΣΥΤΕ (Δ.Σ. και Γενικό Συμβούλιο), κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε μια αποσπασματική συμφωνία.

Συνάδελφοι,

Η σημερινή Διοίκηση της Τράπεζας, τα μέλη της οποίας έχουν πολυετή εργασιακό και ασφαλιστικό δεσμό μαζί της, φέρουν την πρώτη και κύρια ευθύνη για το αν θα υπογραφεί μια συνολική δεσμευτική συμφωνία για την Τράπεζα των επόμενων χρόνων ή θα παραδώσουν τον χώρο της Τ.Ε. «ακόμα πιο ώριμο φρούτο», στις ορέξεις της επόμενης Διοίκησης.
Θα εκφράσουν μέχρι τέλους, την κατεστημένη  υπόγεια συντηρητική νοοτροπία  που πιέζει να μείνουν τα πράγματα ως έχουν για τον επόμενο ή θα αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους εν ενεργεία και συνταξιούχους συναδέλφους,  επιλέγοντας τον δρόμο της συνολικής-δεσμευτικής συμφωνίας με τον ΣΥΤΕ  που θα δίνει όραμα και προοπτική για την Τράπεζα των επόμενων χρόνων;
Η ανησυχία μας είναι έντονη, αλλά και οι εκτιμήσεις μας πολύ επιφυλακτικές για το αποτέλεσμα των τελικών επιλογών.
Δεν νομίζουμε ότι  η πρόταση των 12 Υποκαταστημάτων κορμών και 15 μετεξελισσόμενων που εμφάνισαν στην τελευταία επιτροπή, είναι πρόταση βιώσιμης λειτουργίας της Τράπεζας για τα επόμενα 40 χρόνια όπως ισχυρίζονται (!) και να θεωρούν ότι η ΠΑΣ και οι συνάδελφοι δεν καταλαβαίνουν το παιχνίδι των αριθμών που παίζεται.
Με την πρακτική τους αυτή και  ενισχύουν τις κραυγές της ΕΣΑΚ, τις λαθεμένες επιλογές  της οποίας αξιοποιούν και συγχρόνως κλείνουν το μάτι στις μεγάλες κομματικές παρατάξεις, μήπως «τσιμπήσουν» και συναλλαγούν μαζί τους, «κατακτώντας» μια αλλαγή των αριθμών, από 12 - 15 σε 19- 8 και με κάτι ακόμα να φύγουν από το πλαίσιο των αποφάσεων του ΣΥΤΕ  ΓΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ - ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
Ας αφήσει ο κ. Υποδιοικητής το παιχνίδι των αριθμών και  τη βιωσιμότητα των 40 χρόνων και ας φέρει πρόταση συνολική και δεσμευτική με ουσία και περιεχόμενο.
        Ας αποφασίσουν και ας επιλέξουν.
 Ή θα ολοκληρωθεί πάνω στο τραπέζι μια συμφωνία για το σύνολο της Τράπεζας ή η συνέχιση αυτής της τακτικής για αποσπασματική συμφωνία δεν θα έχει την δική μας ανοχή και συναίνεση, ούτε καν την φυσική  παρουσία μας στην επιτροπή. Ούτε ως παρατηρητές.(όπως η   ΕΣΑΚ/ΠΑΜΕ.)
Όταν πολιτικά διαφωνείς δεν έχει νόημα να  παρατηρείς...

Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους:
Δεν πρέπει να  αποδεχθούμε  τίποτα λιγότερο από αυτό που μας αξίζει σήμερα και που είναι  μια συνολική - δεσμευτική συμφωνία.. Εάν δεν μπορέσουμε να κατακτήσουμε μια αξιοπρεπή συνολική - δεσμευτική συμφωνία, είναι προτιμότερο να συναντήσουμε την  επόμενη Διοίκηση με ελεύθερα τα χέρια μας.  Δεν πρέπει να καταστούμε αυτόχειρες...  Εξ άλλου η Διοίκηση δεν μπορεί  να αγνοεί  πως  κάτω από τις κοινωνικές αντιδράσεις και  η Κυβέρνηση  παγώνει τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις.

Mε συναδελφικούς  χαιρετισμούς
ΠΑΣ