Σε μια περίοδο που η κοινωνία βράζει κατά της πολιτικής των Τραπεζών που  γδέρνουν τα νοικοκυριά αποκομίζοντας υπερκέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ, η ηγεσία της ΟΤΟΕ  αδυνατεί να εκφράσει τις ανάγκες των Τραπεζοϋπαλλήλων και της κοινωνίας. Στοιχημένη πίσω από τους Τραπεζίτες, αδυνατεί σήμερα να εκφράσει τον γνήσιο ριζοσπαστισμό των εργαζομένων. Αντί να βγει ο κλάδος μας μπροστά και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, με αποφασιστικές μορφές αγώνα, καλώντας και τους υπόλοιπους εργαζόμενους, ψελλίζει μισόλογα και αρκείται σε… δελτία τύπου. Αντί να προβάλλει και να απαιτήσει κοινωνικοποίηση της λειτουργίας των Τραπεζών με έλεγχο και πλήρη προστασία των εργαζομένων-συνταξιούχων και ανέργων από την τοκογλυφική πολιτική των Τραπεζών, περιορίζεται σε εκκλήσεις εφαρμογής της διαιτητικής απόφασης του ΟΜΕΔ. Ούτε καν έναν ‘‘πολιτικό εκβιασμό’’ δεν είναι σε θέση να ασκήσει, τώρα που ολόκληρη η κοινωνία είναι απέναντι από τους Τραπεζίτες. Καλούμε τους Γενικούς Συμβούλους της ΟΤΟΕ που έχουν συναίσθηση του χρέους τους στην συγκυρία, να προχωρήσουμε από κοινού σε συγκεκριμένες αγωνιστικές ενέργειες.

Είναι γεγονός πως ο ρόλος και η παρουσία της Τράπεζας της Ελλάδος στην παρούσα συγκυρία της οικονομικής κρίσης, είναι αναβαθμισμένη. Από εκεί που οι ιδεολογικοί απολογητές του καπιταλισμού των καζίνο, επέμεναν στις θεωρίες της αυτορύθμισης των αγορών και ουσιαστικά είχανε θέση κάτω από αυτή τη λογική και την λειτουργία των Κ.Τ., έρχονται σήμερα και αναζητούν έντρομοι στην ενδυνάμωση των ανεξάρτητων  Κ.Τ. και των παρεμβάσεών τους την διέξοδο από την δεινή οικονομική κρίση. Σε μια τέτοια περίοδο, ασφαλώς και ο Διοικητής της Τ.Ε είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, με ανεβασμένες μετοχές στο εξωτερικό περιβάλλον. Και αυτή η διαπίστωση είναι εύκολη για τον καθένα, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο. Ασφαλώς και σωστά αποτελεί καθολική απαίτηση όλων των συναδέλφων, όπως αποτυπώνεται και στην πρόσφατη απόφαση του Δ.Σ. του ΣΥΤΕ, η οριστική νομοθετικά επίλυση του Ασφαλιστικού, γεγονός που αποτελεί ουσιώδη όρο της Ανεξαρτησίας μας ως Κεντρικής Τράπεζας. Είμαστε αισιόδοξοι πως μπορούμε, την σημερινή δυνατότητα να την μετατρέψουμε σε δύναμη για την επίλυση του Ασφαλιστικού. Θεωρούμε όμως ταυτόχρονα, πως ο Διοικητής της Τράπεζας πρέπει με τις πράξεις και αποφάσεις του, να αποκρυσταλλώσει τις στρατηγικές του επιλογές και στο εσωτερικό της Τράπεζας. Και δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να του πούμε με εντιμότητα και ευθύτητα, πως στο εσωτερικό το σκάφος παραμένει στα ύφαλα των σχέσεων που εξυφάνθηκαν κατά την προηγούμενη ανίερη περίοδο... Φυσικά εκτιμούμε όλοι θετικά την κίνηση να ενισχυθεί οικονομικά το προσωπικό, αλλά και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι μέρος αν όχι όλα  τα χρήματα που διατέθηκαν, εξοικονομήθηκαν από τα μεροκάματα της πρόσφατης απεργίας. Δεν υποτιμούμε αλλά και δεν υπερτιμούμε τίποτα. Παρατηρούμε, όμως, την Τράπεζα να προχωρά χωρίς στρατηγική και με την λογική του ‘’όπου φυσάει ο άνεμος’’... Μέχρι και σύμβουλο Υποδιευθυντή απέκτησε η Τράπεζα, όταν η ίδια λίγους μήνες πριν τον ίδιο υπάλληλο δεν τον έκρινε ικανό για Διευθυντή! Ενώ κανείς δεν απολογείται ούτε παραπέμπεται στο ΣΔΥ, όπως εύκολα γίνεται με τους απλούς υπαλλήλους, για το γεγονός ότι η Τράπεζα έφτασε σε σημείο να εξαρτά την λειτουργία των μηχανών καταμέτρησης στο ΚΕΠΕΔΙΧ, από την παραμονή με ειδική σύμβαση των δύο τεχνικών που συνταξιοδοτήθηκαν. Όταν μάλιστα η ανεργία φουντώνει, αλλά και στους συναδέλφους που δεν έχουν καν συμπληρώσει 30 συντάξιμα χρόνια και θέλουν οικιοθελώς να παραμείνουν προκειμένου να ενισχύσουν τον συντάξιμο μισθό τους, η Τράπεζα τους το αρνείται. Μέχρι χθες (κακώς κατά την γνώμη μας), κανείς συνάδελφος χωρίς πτυχίο δεν γινόταν Υποδιευθυντής και σε κανέναν δεν γινόταν ανάθεση καθηκόντων Υποδιευθυντή. Σήμερα και αφού πρώτα Διοίκηση και Διεύθυνση Διοικητικού, «χρησιμοποίησαν» για τα συμφέροντά τους ικανούς συναδέλφους, αλλάζουν ρότα…Στα υποκαταστήματα, μετά την ληστεία του θησαυροφυλακίου της  Καλαμάτας, επανήλθε ο παράγων  εντοπιότητα για τις τοποθετήσεις Διευθυντών. Σήμερα αυτός  τηρείται κατά το δοκούν. Αλλού ξεσπιτώνονται οικογένειες και αλλού ανανεώνουν την παραμονή Διευθυντή (βλέπε Ηράκλειο), όταν το εκεί Υποκατάστημα βρίθει ικανότατων στελεχών. Στο Υποκατάστημα Κέρκυρας,  εκδηλώθηκε ένας καθ’ όλα ιδιότυπος ρεβανσιστικός αυταρχισμός στο πρόσωπο της συναδέλφου Ελένης Δημότση, την οποία καθαίρεσαν από αναπληρώτρια υπηρεσίας με την δικαιολογία ότι αντιμίλησε στον Διευθυντή της!! Πραγματικός στόχος, βέβαια, είναι η καθυπόταξη του Υποκαταστήματος που αντιστέκεται ακόμα στα σχέδια παύσης των εργασιών και πώλησης του ανεκτίμητης αξίας ακινήτου σε Ιδιώτη Τραπεζίτη…Για την  κόρη του κ. επιτίμου βρέθηκε φόρμουλα εργασίας της στην Τράπεζα, για τα παιδιά όμως των συναδέλφων που έχασαν την  ζωή τους εργαζόμενοι για την Τράπεζα, δεν πρόκαμαν…Όπου θέλουν κάνουν μετατάξεις στα γρήγορα. Στο Κεντρικό αλλά και σε άλλες μονάδες, τους συναδέλφους που χρόνια εργάζονται καλύπτοντας ουσιαστικές ανάγκες της Τράπεζας ακόμα και με μείωση μισθού, όλο στο περίμενε τους έχουν. Ας ευχηθούμε ότι σύντομα και ασφαλώς πριν συνταξιοδοτηθούν… να τους μετατάξουν. Αυτά και άλλα πολλά, συνθέτουν το εσωτερικό σκηνικό μιας Τράπεζας, δέσμιας δέκα και πλέον χρόνων των μανδαρίνων και των εραστών της συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης…

Μέσα στο τοπίο της οικονομικής κρίσης, πολλοί κάνουν λόγο για τις μεγάλες απώλειες των Ασφαλιστικών Ταμείων. Μάλιστα τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς, πυκνά-συχνά ανεβάζουν τους τόνους και σωστά.  Αναρωτιόμαστε όμως, στην Τράπεζα της Ελλάδος, που το Ταμείο Συντάξεων των ασφαλισμένων υπέστη θετική και αποθετική ζημιά 43 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή 15 περίπου δις δραχμές, θα βρεί το θάρρος κανείς να ζητήσει συγνώμη; Τι λέει επ’ αυτού ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ και εκπρόσωπος της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, που με τις ενέργειές του συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτή την εξέλιξη; Μήπως έστω κάποιος από τους υπολοίπους στο Δ.Σ. του ΣΥΤΕ, που ενώ γνώριζαν ότι δεν εξαρτιόταν από εμάς η πώληση ή μη της Εμπορικής, επέμειναν μέχρι τέλους στην ανοησία της μη παρουσίας του εκπροσώπου μας στη συνεδρίαση, οδηγώντας έτσι το Ταμείο μας για πρώτη φορά στην ιστορία του σε αδυναμία λήψης απόφασης; Αναρωτήθηκαν εκ των υστέρων όλοι αυτοί, μήπως ουσιαστικά παίξαμε το παιχνίδι των Μαμωνάδων τους οποίους στην συνέχεια βρήκαμε μπροστά μας στο Ασφαλιστικό, όταν τότε κάναμε καψόνι στους μανδαρίνους του Υπουργείου Απασχόλησης που τους πηγαινοφέρναμε για συνεδρίαση η οποία και λόγω μη παρουσίας του εκπροσώπου μας αναβαλόταν; Δυστυχώς, αλλά η επικράτηση του κομματικοποιημένου συνδικαλισμού, αντί της ανεξάρτητης ταξικής έκφρασης των δικών μας αναγκών και δικαιωμάτων, έχει υψηλό κόστος για τους εργαζόμενους. Όπως  έδειξε όμως η πρόσφατη απεργία, οι εργαζόμενοι μπορούμε να ξεπεράσουμε διαχωρισμούς και λογικές που δεν υπηρετούν τα συμφέροντά μας. Όταν είμαστε ενωμένοι στο δίκιο μας,  το Ποτάμι δεν γυρίζει πίσω...

Τελευταία, γινόμαστε αποδέκτες επιθέσεων «κάτω από την ζώνη». Η απορία μας είναι,  όλοι αυτοί που χρόνια τώρα επιτίθενται στη ΠΑΣ λίγο πριν τις εκλογές, δεν βαρέθηκαν επί τέλους να κρύβουν την ένδεια της προσφοράς τους στο συνδικαλιστικό μας κίνημα πίσω από αυτές τις επιθέσεις; Δεν φοβούνται, ότι κάποια στιγμή οι συνάδελφοί μας με την εμπειρία όλων αυτών των χρόνων αλλά και την  πρόσφατη του μεγάλου απεργιακού μας αγώνα, θα τους γυρίσουν την πλάτη; Αλήθεια, ποιος ωφελείται τελικά από τυχόν εκλογική αποδυνάμωση της ΠΑΣ, όπως επιχειρούν τόσο εμφανώς όσο και, κυρίως, υπογείως; Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα!!

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΠΑΣ