Συνάδελφοι,

Η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου, είναι ένας ακόμα κρίκος στον κρατικό αυταρχισμό που εκδηλώθηκε στον νεαρό με τα «πράσινα παπούτσια», στον  Κύπριο φοιτητή που «σκόνταψε» στην ζαρντινιέρα, στην δολοφονία της εγκύου στην Λευκίμη, στο θάνατο του Πακιστανού στην Πέτρου Ράλλη…
Δικαιολογημένα η στυγνή δολοφονία του Αλέξη, ξεχείλισε Πανελλαδικά το ποτήρι της συσσωρευμένης οργής του λαού και της νεολαίας μας. Μιας νεολαίας  που βλέπει παντού το γκρίζο χρώμα του φόβου και της ανασφάλειας. Μιας νεολαίας, που καλείται όχι μόνο να ζήσει με χειρότερους όρους από τους γονείς της, αλλά  και σε συνθήκες πλήρους εργασιακής - ασφαλιστικής περιπλάνησης και μόνιμης ανεργίας. Πτυχία χωρίς αντίκρισμα, Ελαστική εργασία των πεντακοσίων ευρώ χωρίς δικαιώματα, Ωράρια λάστιχο, Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά δικαιώματα υπό συνεχή περιορισμό, όλα αυτά συνθλίβουν τα όνειρά της.
Συγχρόνως και παράλληλα με αυτά, βλέπουμε και εισπράττουμε όλοι την πλήρη σήψη της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Πολιτικούς με παπάδες και επιχειρηματίες, να ανταλλάσσουν λίμνες με οικόπεδα, Ασφαλιστικές εταιρείες σε συντονισμό με την πολιτική εξουσία να τρώνε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων με τα Δομημένα ομόλογα και τις Τράπεζες που έχουν γδάρει τοκογλυφικά τις εργατικές οικογένειες να ενισχύονται με 28 δις ευρώ, τη στιγμή που αρνούνται να ενισχύσουν τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Την ώρα της κατάρρευσης των μύθων τους για την παντοδυναμία της ελεύθερης αγοράς και του οικονομικού τους συστήματος, την στιγμή που ομολογούν το μέγεθος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, επιτίθενται με ακόμα πιο σκληρά μέτρα κατά των εργαζομένων και της νεολαίας. Η περιφρούρηση των κερδών του κεφαλαίου, καθίσταται υπέρτατος και απαραβίαστος νόμος. Τα καπιταλιστικά κέρδη, μπαίνουν πάνω από τις κοινωνικές μας ανάγκες. Τα δικαιώματά μας για μόνιμη και σταθερή εργασία, για σταθερό εργάσιμο χρόνο, για κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, αποτελούν καύσιμη ύλη στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση σε βάρος μας. Η Κυβέρνηση με την πολιτική της, είναι αυτή που οπλίζει τα χέρια των δολοφόνων αστυνομικών και ειδικών φρουρών, που φτιάχνει αστυνόμους νταήδες που λειτουργούν με τους νόμους της νύκτας, που αναγορεύει τους αστυνόμους σε πραίτορες, σε μια προσπάθεια να προλάβει και να καταστείλει τις βέβαιες λαϊκές εργατικές αντιστάσεις, απέναντι στην επιδεινούμενη οικονομική κρίση.

Συνάδελφοι,

Η Απεργία στις 10/12/08,  πρέπει να αποτελέσει την αρχή  σε μια καλά σχεδιασμένη, επίμονη και αποφασιστική αντεπίθεση των εργαζομένων και της νεολαίας μας. Η μαζική συμμετοχή όλων μας στην Απεργία και στις πορείες –διαδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλη την Ελλάδα, είναι απόλυτα επιβεβλημένη. Ήρθε η ώρα να βροντοφωνάξουμε σε όλους τους τόνους, φτάνει πια. Ούτε ένα ευρώ δεν πρόκειται να πληρώσουμε για την κρίση σας. Η Βία και η Κρατική καταστολή δεν πρέπει να μας οδηγήσουν σε υποστολή των αγώνων μας. Η ώρα για την συντονισμένη κοινωνική αντεπίθεση έφτασε. Και αν οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ / ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), ματαιώνουν την προγραμματισμένη συγκέντρωση και πορεία, αρνούμενες να εκφράσουν το ρεύμα κοινωνικής οργής, πρέπει όλες οι υπόλοιπες συνδικαλιστικές δυνάμεις, να δράσουν ενωτικά για την πραγματοποίηση μιας μεγάλης συγκέντρωσης και πορείας στους δρόμους της Αθήνας αλλά  και των άλλων πόλεων. Με ενωτικό και αποφασιστικό τρόπο να απαιτήσουμε:

Συνάδελφοι,

Μπορούμε και πρέπει, το ποτάμι της δικαιολογημένης λαϊκής οργής, να το οδηγήσουμε συγκροτημένα, μέσα από το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, των Εργατικών Κέντρων και των  Ομοσπονδιών, σε νικηφόρους απεργιακούς αγώνες. Η στοχευμένη κοινωνική αντεπίθεση για την ανατροπή της ανάλγητης αντιλαϊκής πολιτικής τους, απαιτεί από εμάς τους εργαζόμενους με τη δράση μας μέσα από τα συνδικάτα, να πρωτοστατήσουμε στην δημιουργία μιας ανεξάρτητης ταξικής ενότητας των δικών μας αναγκών και δικαιωμάτων, ως οι πραγματικοί δημιουργοί του αμύθητου πλούτου της εποχής μας. Ένας άλλος κόσμος, σε αντίθεση με αυτόν της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είναι εφικτός.