Συνάδελφοι,
Η φετινή απολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας, γίνεται αμέσως μετά τον μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα των συναδέλφων μας, ενάντια στον νέο αντϊασφαλιστικό Νόμο. Ο απεργιακός μας αγώνας, ο μεγαλύτερος σε διάρκεια και συμμετοχή στην πλούσια αγωνιστική ιστορία του Συλλόγου μας, χαρακτηρίζει ΑΠΟΛΥΤΑ την απολογιστική μας συνέλευση. Δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει κανείς αυτή την πραγματικότητα, καταψηφίζοντας συλλήβδην τον φετινό απολογισμό, στο όνομα της όποιας συνδικαλιστικής ή κομματικής σκοπιμότητας.
Ο φετινός απολογισμός ταυτίζεται με την μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση, τις μεγάλες συγκεντρώσεις και πορείες, τα πλούσια σε αριθμό, ευρηματικότητα και περιεχόμενο, συνθήματα του αγώνα μας. Ο φετινός απολογισμός, όσο και εάν προσπαθήσει κανείς, να αποσιωπήσει αυτό που τον χαρακτηρίζει, δεν θα τα καταφέρει. Γιατί μπροστά σε όλες τις κομματικές-συνδικαλιστικές παρατάξεις, που θέλουν να εμφανίζουν  χρόνια τώρα, τους ετήσιους απολογισμούς ως θετικό έργο της  δικής τους συμβολής ή αρνητικό των αντιπάλων τους, ο φετινός απολογισμός, θέτει σε όλους αυτούς, αλλά και σε όλους μας, σοβαρά ερωτήματα. Ερωτήματα που τα έθεσε ο ίδιος ο αγώνας μας και τα οποία δεν πρόκειται εύκολα να τα προσπεράσει κανείς ή να τα αποσιωπήσει. Ούτε με μια συνολική  καταψήφιση του απολογισμού, η οποία μάλιστα είναι άσφαιρη όταν δεν ακολουθείται και από παραίτηση από την θέση του αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου τον απολογισμό του οποίου καταψηφίζεις (ΕΣΑΚ), ούτε με  λογικές  συνολικής υπερψήφισης (ΠΑΣΚΕ / ΔΑΚΕ / ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ), που αποσκοπούν να καταστήσουν τον απολογισμό κολυμπήθρα του Σιλωάμ, των ευθυνών τους, για την πολιτική συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης που ακολούθησαν και οδήγησε μετά την λεγόμενη Αναδιοργάνωση και το  Ασφαλιστικό, στο «και πέντε»...

● Οι  απεργοί με την στάση τους μέσα στον αγώνα, υπερέβησαν κομματικούς διαχωρισμούς και περιχαρακώσεις. Η υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων, αποτέλεσε το θεμέλιο της απεργιακής τους ενότητας. Γιατί λοιπόν θα πρέπει σήμερα, να είναι και πάλι, θεμέλιο της συνδικαλιστικής μας λειτουργίας ο αποτυχημένος κομματικοκεντρικός διαχωρισμός και όχι η αναζήτηση μιας νέας ταξικής-πολιτικής ενότητας, στην βάσει των αναγκών και των δικαιωμάτων της εποχής μας;
● Στην διάρκεια αυτής της μεγάλης απεργιακής μάχης, οι εκλογικοί συνδικαλιστικοί συσχετισμοί που διαμόρφωσαν στο Δ.Σ. δημοκρατικά με τη ψήφο τους οι συνάδελφοί μας, είχανε ασφαλώς την επίπτωσή τους... Όμως στην πράξη και την ώρα της μάχης, δεν ήτανε οι συσχετισμοί, ούτε η εκλογή κάποιου στο Δ.Σ. του ΣΥΤΕ, που ανεδείκνυε τις ευθύνες και κατένειμε τους ρόλους σε «Βαθμοφόρους» και «Στρατιώτες». Γιατί λοιπόν να επιμένουμε μετά την απεργία στην γραφειοκρατική λογική των αριθμών και όχι σε αυτό που η ίδια η ζωή ανέδειξε για άλλη μια φορά με ωμό τρόπο;  Ως πότε θα καλύπτονται οι εμφανείς αδυναμίες,  του γραφειοκρατικού και αστικοποιημένου συνδικαλισμού, πίσω από τις ταμπέλες των κομματικών-συνδικαλιστικών παρατάξεων; Δεν πρέπει να αναζητηθούν δρόμοι πολιτικής και συνδικαλιστικής χειραφέτησης, ως αποφασιστική προϋπόθεση για την δημιουργία όρων αποτελεσματικότητας των αγώνων μας;
● Πως, οι νέοι συνάδελφοι, θα μετουσιώσουν τον απεργιακό ενθουσιασμό και την καθημερινή αυταπάρνηση που έδειξαν, σε πολιτική-συνδικαλιστική ενότητα και συμμετοχή, για  έναν ΣΥΤΕ, κάστρο της ενότητας και των συμφερόντων των μελών του;
● Πότε αν όχι τώρα, μετά από έναν τέτοιο αγώνα,  θα επιδιώξουμε την δημιουργία μιας νέας ταξικής ενότητας, κόντρα και σε αντίθεση με το ρεύμα διαχωρισμού και κατακερματισμού, που επιβάλει μέσα στο εργατικό σ.κ. εν τέλει το κεφάλαιο, που τόσο ορισμένοι αντιμάχονται στα λόγια;
Συνάδελφοι,
Τα παραπάνω, μαζί με την καθημερινή φροντίδα μας, να πάρει σάρκα και οστά με την έκδοση των  αναγκαίων υπουργικών αποφάσεων το αποτέλεσμα του αγώνα μας για το Ασφαλιστικό, αποτελούν για την ΠΑΣ, το μεγάλο ζητούμενο της επόμενης ημέρας στο χώρο της Τράπεζας Ελλάδος και του ΣΥΤΕ. Στο πλαίσιο αυτό, υπερψηφίζουμε τον αγώνα των συναδέλφων που αποτελεί την ουσία του φετινού απολογισμού και θα προσπαθήσουμε με τις ενέργειές μας, να ανταποκριθούμε στα κελεύσματα δημιουργίας μιας νέας ταξικής ενότητας αντίστοιχης και ανάλογης των αναγκών της εποχής μας.

«Το ποτάμι πίσω δεν γυρνά...».

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΠΑΣ