Ο καπιταλισμός της άϋλης οικονομίας και των άγριων ιδιωτικοποιήσεων, κατάφερε μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, να δημιουργήσει συνθήκες ενός αντίστοιχου κραχ του 1929!!! Η χρεοκοπία της Lehman Brothers και η εξαγορά της Merrill Lynch, έφερε στην επικαιρότητα το σενάριο ενός ντόμινο. Η αμερικανική Κ.Τ. διέθεσε το τεράστιο ποσό των 85 δις δολαρίων για να εξαγοράσει το 80% του ασφαλιστικού ομίλου AIG, που κινδύνευε να ακολουθήσει στην χρεοκοπία... Από την αρχή της κρίσης, η αμερικανική Κ.Τ. έχει διαθέσει 1 τρις! δολάρια για κρατικοποιήσεις, εξαγορές και άλλες παρεμβάσεις. Στην Μέκκα του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, εδραιώνεται η εικόνα της πιο θεαματικής κρατικής παρέμβασης στην ιδιωτική οικονομία!  Αυτοί που είχαν αναγορεύσει τις αποκρατικοποιήσεις των πάντων σε πολιτική θρησκεία, σήμερα προκειμένου να περισώσουν τα πλούτη τους, το ρίχνουν στην σοσιαλομανία! Με τα λεφτά των φορολογουμένων, προσπαθούν να διατηρήσουν αλώβητο το «Πλουτοστάν τους»... Το «Πλουτοστάν» είναι κάτι σαν ανεξάρτητη χώρα μέσα στην ίδια μας την χώρα. Είναι ο κόσμος των σημερινών βάρβαρων ανισοτήτων, πιο άγριων από κάθε άλλη φορά μετά το 1929. Στη μελέτη του «Σούπερ καπιταλισμός», ο πρώην υπουργός εργασίας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Ράιχ σημειώνει: «Το 1968, οι συνολικές απολαβές του διευθυντή της General Motors ήταν 66 φορές μεγαλύτερες από εκείνες του μέσου εργάτη. Το 2007, ο Δντής της Wall-Mart κέρδιζε 9000 φορές περισσότερα από τον μέσο υπάλληλό του!» Μήπως το ανάλογο και αντίστοιχο δεν συμβαίνει στην χώρα μας αλλά και στον χώρο μας, με την εκτόξευση των ανισοτήτων ανάμεσα στα λεγόμενα Διευθυντικά στελέχη και το μέσο υπάλληλο. Μήπως και στην χώρα μας αλλά και στον χώρο μας, δεν συνυπάρχουν εκδηλώσεις σπατάλης και παρασιτικής διαβίωσης, την στιγμή που επιχειρήσεις κλείνουν, εργαζόμενοι απολύονται, κρατικοί τομείς ιδιωτικοποιούνται και συντάξεις κόβονται επειδή «το Κράτος δεν έχει λεφτά»! Μήπως δεν βρισκόμαστε αντιμέτωποι χρόνια τώρα,  με φαινόμενα ακραίας σήψης και διαφθοράς; Μήπως δεν είμαστε όλοι μάρτυρες, στην γρήγορη αναρρίχηση στον κόσμο του «Πλουτοστάν» των ειδικών της μίζας και της αρπαχτής  , με την παράλληλη διόγκωση του κόσμου της περιπλανώμενης εργασίας, των ελαστικών δικαιωμάτων και της ανεργίας; ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Το αίτημα της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου, πρέπει εδώ και τώρα, να μπει στο κέντρο των κοινωνικών και πολιτικών μας αγώνων.

Μέσα στο κλίμα της γενικότερης ανησυχίας για την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και της εσωτερικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί με τα συνεχή μέτρα κατά των εργαζομένων σε συνθήκες SIEMENS - ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, είχαμε την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Τράπεζα της Ελλάδος. Από την Τράπεζα Ελλάδος που σε συνθήκες γενικής αναξιοπιστίας, αποτελεί τον πιο αποδεκτό θεσμό στο μέσο ελληνικό νοικοκυριό, αλλά και το κορυφαίο όργανο ελεγκτικού μηχανισμού για το σύστημα, επέλεξε ο Πρωθυπουργός να ξεκινήσει μια πορεία αντιστροφής του κλίματος που αποτυπώνεται στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Οφείλουν όμως τόσο ο ίδιος όσο και η νέα Διοίκηση, να υιοθετήσουν εμπράκτως και να στηρίξουν όλα εκείνα που αποτελούν το πλαίσιο της ανεξαρτησίας της Τ.Ε.(στην οποία έκανε ιδιαίτερη αναφορά ο Πρωθυπουργός) και την οποία προσφάτως υπερασπίσαμε με τον αγώνα μας  οι εργαζόμενοι στην Τ.Ε.
Η αποδοχή της Τ.Ε. από την Ελληνική Κοινωνία, ασφαλώς και οφείλεται στην παρουσία μεγάλων προσωπικοτήτων στο παρελθόν στην Διοίκησή της αλλά και προσφάτως του σημερινού αντιπροέδρου της ΕΚΤ. Ταυτόχρονα όμως και κυρίως,  οφείλεται στην ύπαρξη ενός προσωπικού,  που στην συντριπτική του πλειοψηφία ήταν και αισθανόταν ελεύθερο, ακόμα και μέσα στην κατοχή και την δικτατορία... Και αν κάποιοι, φρόντισαν αδικαιολογήτως με την πολιτική τους, είτε να «εξαφανίσουν» την ευεργετική παρουσία της Τ.Ε. σε κρίσιμες περιφέρειες (ΚΕΡΚΥΡΑ - ΦΛΩΡΙΝΑ), είτε να λαβώσουν το αίσθημα σιγουριάς και αξιοπρέπειας του εργαζόμενου της Τ.Ε., με την παραβίαση του Καταστατικού της και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, οφείλουν τάχιστα να επανορθώσουν. Στις σημερινές συνθήκες, παράταση των εκκρεμοτήτων, στο όνομα των όποιων ισορροπιών πολιτικών και συνδικαλιστικών, οδηγεί σε νέο ξέσπασμα. Θεωρούμε πως το Ασφαλιστικό, πρέπει το συντομότερο να ολοκληρωθεί οριστικώς και αμετακλήτως. Η ευθύνη για αυτό, βαραίνει άμεσα τον νέο Διοικητή, ο οποίος έχει αποδείξει στο παρελθόν, την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται την εσωτερική συνοχή των προβλημάτων και την ανάγκη συνολικής παρέμβασης για την επίλυσή τους...

Έχουμε και άλλες φορές αναφερθεί, πως δεν είναι σωστό να κάνεις μηδενιστική κριτική στον ΣΥΤΕ και συγχρόνως να κατέχεις την θέση του αντιπροέδρου του!! (ΕΣΑΚ πρόσφατη ανακοίνωση για Ασφαλιστικό). Φυσικά και δεν περιμέναμε από όσους δεν πίστευαν στο σύνθημα των Απεργών, «και μετά το ΠΑΣΧΑ θα είμαστε εδώ» ή εμφανώς υποτιμούσαν έναν αγώνα αφού δεν ήταν του ΠΑΜΕ, να πουν καλό λόγο γι’ αυτόν και τα αποτελέσματά του. Εξάλλου και στο Δ.Σ. του ΙΚΑ, εκπρόσωποι αυτής της παράταξης και μάλιστα χωρίς καμιά συνεννόηση με τον ΣΥΤΕ, καταψήφισαν την ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ απόφαση, που έδωσε προς το παρόν τουλάχιστον,  βαθμό οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας στην Τ.Ε. Ας μην προσπαθούν λοιπόν με κριτήριο και μόνο το στενό παραταξιακό-κομματικό όφελος, να κάνουν «την τρίχα τριχιά...». Η αυτοσυγκράτηση δεν βλάπτει… Αλήθεια, πόσο εμφανής είναι η προσδοκία τους να ισοπεδωθούμε μια ώρα γρηγορότερα στο ΙΚΑ (προκειμένου να «ωφεληθούν κομματικά»), όταν υιοθετούν άκριτα την θέση του ΙΚΑ για την ανάγκη προσκόμισης πρωτότυπου πιστοποιητικού τύπου Α στις περιπτώσεις αναγνώρισης της στρατιωτικής θητείας, πριν καν αποφανθούν γι’ αυτό οι εκπρόσωποι του ΣΥΤΕ και της Τράπεζας; Αλήθεια, σήμερα που και στο θέμα αυτό δεν άλλαξε κάτι,  θα ζητήσουν συγνώμη για διάδοση ψευδών ειδήσεων... Κανείς ασφαλώς δεν είπε πως μετά την ψήφιση του Ν.3655/08  το Ταμείο μας υφίσταται νομικά.  Γι’ αυτό εξ άλλου συνεχίσαμε τον αγώνα. Για να διατηρήσουμε ζωντανές τις δυνατότητες μέσα από μια νέα νομοθετική παρέμβαση, να επανακτήσουμε και νομικά την διοικητική και οικονομική μας αυτοτέλεια, σύμφωνα με το άρθρο 38 του Καταστατικού και την ΓΝΩΜΗ της ΕΚΤ. Και φυσικά κάτι τέτοιο, ούτε και ως  ελπίδα ακόμα δεν θα μπορούσε να υπάρχει σήμερα, αν  μας είχανε ενσωματώσει τα επί μέρους στοιχεία της περιουσίας μας και όχι μόνο, στον γενικό λογαριασμό ΙΚΑ… Αλήθεια, τόλμησε κανείς πλην της ΠΑΣ, από αυτούς που σήμερα κάνουν κριτική, να θέσει προβληματισμό για συνέχιση του αγώνα, μετά την συζήτηση στον Αλογοσκούφη; Δυστυχώς ο κομματικός-παραταξιακός συνδικαλισμός, θυσιάζει τα πάντα, στο βωμό των κομματικών-παραταξιακών ωφελημάτων. Η αναζήτηση μιας νέας ανεξάρτητης ταξικής εργατικής ενότητας, αντίστοιχης και ανάλογης αυτής που δημιούργησαν οι απεργοί κατά την διάρκεια της Απεργίας τους, καθίσταται  πλέον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. 

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΠΑΣ