Η αλλαγή του Υπουργού Απασχόλησης που έγινε κάτω από το βάρος της πρόσφατης μεγαλειώδους απεργιακής έκρηξης και όχι από τις πολεοδομικές παραβάσεις ή την ανασφάλιστη εργασία των  αλλοδαπών που προϋπήρχαν της απεργίας αλλά διοχετεύθηκαν τώρα για να μην θεωρηθεί ως κυβερνητική υποχώρηση, δεν οδηγεί αυτόματα σε αλλαγή πολιτικής. Η στρατηγική για την αποδόμηση της κοινωνικής ασφάλισης παραμένει. Απλά αλλάζει η τακτική και ίσως οι ρυθμοί και ο χρονικός ορίζοντας υλοποίησης των όσων τελικώς προταθούν. Η όλη κατάσταση θυμίζει την περίοδο Γιαννίτση και την συνέχεια του Ρέππα, τις συνέπειες της πολιτικής του οποίου, θα αρχίσουμε να τις νοιώθουμε από την 1/1/2008!!!  Γι αυτό δεν θα πρέπει να αποπροσανατολισθούμε από τους τακτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, αλλά αντίθετα, θα πρέπει τώρα, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη να περάσουμε στην αντεπίθεση και να απαιτήσουμε όλα όσα μας ανήκουν και μας αναλογούν ως εργαζομένων στην εποχή μας.

Σε λίγο το 2007 θα αποτελεί παρελθόν. Σαν να μην έφτανε η περιβόητη Αναδιοργάνωση ή το σήριαλ των προαγωγών με τα όσα αποκαλυπτικά και ακραία συμπεριελήφθησαν σε αυτό, ήρθε και  η πρόσφατη κλοπή με την δικαία απόλυση του διαχειριστή, για να βάλει ΚΟΝΔΥΛΙΑ απαξίας και σήψης στην χρονιά που φεύγει.
Ρωτάμε ευθέως: Είναι τυχαίο το οδοιπορικό του Πύργου, της Κυπαρισσίας, της Καλαμάτας, της Κύμης, της Θήβας, του Γυθείου, της Καταμέτρησης και σήμερα της συγκεκριμένης διαχείρισης του κεντρικού ταμείου;
Δεν αναπτύχθηκαν αυτά τα φαινόμενα παράλληλα με τις σχέσεις συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης με το πολύ πράσινο με ολίγον μπλε και με  ροζ πινελιά όπου απαιτείτο (π.χ. Αναδιοργάνωση), στο όνομα της δήθεν εσωτερικής ηρεμίας, που σταδιακά οδηγούσε στην χαλαρότητα, την σήψη και την παρακμή; Ας μην ισχυρισθούν ορισμένοι, ότι όλα αυτά τους ήρθαν «ως κεραυνός εν αιθρία»! Όχι, τα μηνύματα ήτανε σαφή και πολλαπλά, αλλά τα αγνόησαν προς δόξα των ισορροπιών και της ήσυχης καθημερινότητας. Ας μην αναρωτιούνται σήμερα για τις συνέπειες των επιλογών τους, όταν στον βωμό της συνδιοίκησης θυσιάστηκαν η Αξιοπρέπεια, η Αξιοκρατία, η Εργασιακή φιλοτιμία και η Εντιμότητα και κατέστη υπέρτατος νόμος η παραταξιακή-κομματική προστασία. Ευτυχώς, χάριν της συνειδητής προσφοράς των ανθρώπων της, η Τ.Ε. σαν θεσμός, δεν έχει κυριευθεί από την διαφθορά που έχει γίνει καθολικό φαινόμενο της κοινωνία μας.  Και αυτή είναι η βάση μιας Διοίκησης που θέλει  να θέσει τέρμα στον παραταξιακό-κομματικό εκμαυλισμό της συνδιοίκησης και συνδιαχείρισης. Μιας Διοίκησης που δεν θα είναι εκ των υστέρων και δικαίως σκληρή, όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, αλλά και με τις πράξεις της θα αποδίδει δικαιοσύνη σε όσους απέδειξαν, μέσα σε διαφορετικές συνθήκες λειτουργίας, την ικανότητά τους να λειτουργούν σωστά και υπεύθυνα, αλλά και να στέλνει μηνύματα στην κάθε είδους διαφθορά, επαινώντας και αμείβοντας ηθικά εκείνους που ανθίστανται με αξιοπρέπεια, αγνοώντας απειλές  και προσωπικό κόστος.(Διευθυντής, Προϊστάμενοι Υπηρεσιών και προσωπικό Καλαμάτας. Τα λεφτά είναι πολλά, ο αγώνας συνεχίζεται…)

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΠΑΣ