Π. Α. Σ.

Είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει και για αυτό εξ άλλου διαχωρίσαμε και την θέση μας, πως η τελική συμφωνία στο όνομα της Αναδιοργάνωσης δεν είχε καμιά σχέση με αυτήν, αλλά αποτελούσε ένα είδος «αντιπαροχής με αντισταθμιστικά οφέλη». Δυστυχώς για τους εργαζόμενους στην Τ.Ε. και το μέλλον τους, η συμφωνία δεν ήτανε προϊόν των αναγκαίων προσαρμογών της Τ.Ε. στον ρόλο, την οργανωτική δομή, τις εργασιακές σχέσεις και την αμοιβή, μιας σύγχρονης Κεντρικής Τράπεζας στο Κέντρο και την Περιφέρεια. Δεν αναζητήθηκε μια συμφωνία κατοχύρωσης και αναβάθμισης της Τράπεζας ως « Τράπεζας του Δημοσίου», ούτε ενισχύθηκε ο ουσιαστικός εποπτικός και ελεγκτικός της ρόλος με σαφή κοινωνικό περιεχόμενο… Ούτε ασφαλώς αναζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν νέες εργασίες που θα προσθέτανε κύρος και ισχύ στον ρόλο της Τ.Ε. Απλά συμφωνήθηκε η έναρξη της συνολικής λειτουργικής συρρίκνωσής της και μάλιστα “η αντιπαροχή” προς τούτο, αφορούσε συγκεκριμένο αριθμό Υποκαταστημάτων, Πρακτορείων και ΔΟΥ. Οι συγκεκριμένες υπηρεσιακές μονάδες επιλέχθηκαν εκ των υστέρων, στην βάσει σκοπιμοτήτων και μικροπολιτικών υπολογισμών και δεν αποτελούσαν προϊόν συζήτησης και λειτουργικής προοπτικής όπως μας δήλωνε η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΣΥΤΕ (ΠΑΣΚΕ / ΔΑΚΕ / ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ).
Η πρόσφατη απόφαση (28/12/07), για το κλείσιμο των Πρακτορείων Κυπαρισσίας, Γυθείου και Σουφλίου μέχρι 31/1/08!!!, τα οποία δεν υπήρχαν στην συμφωνία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές και σπάει την φούσκα της δήθεν Αναδιοργάνωσης. Η δικαιολογία που προβλήθηκε για την παραπάνω απαράδεκτη ενέργεια είναι αποκαλυπτική. Το Δημόσιο δεν δέχθηκε να κλείσουν ορισμένες ΔΟΥ και έτσι βάλανε στη θέση τους έξω από την συμφωνία και χωρίς καμιά ενημέρωση τα τρία αυτά Πρακτορεία!!! Αποκαλύπτεται πλέον το βάθος και η έκταση «της αντιπαροχής». Όχι μόνο οι υπηρεσιακές μονάδες που συμπλήρωσαν τον προσυμφωνημένο αριθμό, επελέγησαν κάτω από συνδικαλιστικές σκοπιμότητες, γι’ αυτό εξ άλλου μας προέκυψαν η Κέρκυρα και η Φλώρινα από το πουθενά, αλλά εξουσιοδότησαν την Διοίκηση να προχωρά για τα περαιτέρω εν λευκώ …

Καθημερινά εδώ και ένα περίπου μήνα, αμέσως μετά την μεγάλη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση στις 12/12/07, γινόμαστε μάρτυρες ενός απίστευτου τηλεοπτικού και όχι μόνο, «σήριαλ Ζαχόπουλου». Η απρόσμενη και πολύ περισσότερο ανεπιτυχής απόπειρα αυτοκτονίας, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Όλοι εναντίον όλων. Η Κυβέρνηση να προσπαθεί ανεπιτυχώς να κρατήσει το όλο θέμα στις ροζ σκανδαλιστικές διαστάσεις του. Η αντιπολίτευση να το συνδέσει με τις αυτονόητες πλευρές της διαχείρισης δημόσιου χρήματος και την άμεση εμπλοκή του Μαξίμου. Τα εκδοτικά συμφέροντα που δεν εκφράζουν απλώς εφημερίδες η τηλεοπτικά κανάλια αλλά τα οικονομικά συμφέροντα που διαπλέκονται μαζί τους, να προωθήσουν τις θέσεις τους σύμφωνα με τους γενικότερους πολιτικούς σχεδιασμούς.
Η μεταβατικότητα της περιόδου είναι πλέον ορατή. Ζητούμενο, η δημιουργία ενός νέου αστικού πολιτικού σκηνικού, που στη θέση του δικομματισμού θα έχει τον διπολισμό (Κεντροδεξιά - Κεντροαριστερά), με κεντρικό στόχο την πολιτική χειραγώγηση των κάτω (εργαζομένων και μικρομεσαίων στρωμάτων), που μέσα στην παρατεταμένη όξυνση του νεοφιλελευθερισμού, σημειώνουν τάσεις εναντίωσης και γενικής αποστροφής στην πολιτική και τους πολιτικούς.
Συγχρόνως όμως και μέσα από αυτή την διαδικασία, επιδιώκουν να εκφραστούν οι νέες ισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί στην ευρύτερη περιοχή και την χώρα μας, από τα ανταγωνιστικά συμφέροντα Ευρωπαϊκής Ένωσης / Αμερικής και την δυναμική επανάκαμψη της Ρωσίας. Για αυτό οξύνεται σε ωμότητα και κυνισμό, η διαπάλη επικράτησης ανάμεσα στα αντικρουόμενα οικονομικά συμφέροντα.
Από εδώ προκύπτει και ο οχετός με τον οποίο πλημμύρισε η δημόσια ζωή μας. Τα ζητήματα της διαφθοράς και κυρίως του εναγκαλισμού των οικονομικών συμφερόντων με τα κόμματα, τους πολιτικούς και το εν γένει πολιτικό υπηρετικό προσωπικό(π.χ. μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας), βγαίνουν καθημερινά πλέον στον αέρα από τους ίδιους. Χορός δισεκατομμυρίων, μπροστά στα μάτια του άνεργου, του εργαζόμενου των επτακοσίων ευρώ, των ανασφάλιστων και επί συμβάσει. Χοντρό φαγοπότι την ώρα της γενικευμένης ακρίβειας, που μας καλούν σε νέα λιτότητα, που αυξάνουν την φορολογία, που ληστεύουν τα Ταμεία και μιλάνε για νέα αντιασφαλιστική νομοθεσία.
Φτάνει πια. Αντί να γινόμαστε παθητικοί θεατές στην διανομή της δικής τους οικονομικής και πολιτικής πίτας, θεωρούμε πως ήρθε η ώρα της δικής μας αποφασιστικής αντεπίθεσης. Τώρα είναι που μετά από την επιτυχημένη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση της 12/12/07, πρέπει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με αγωνιστικό σχέδιο, συντονισμένα και πανελλαδικά, να περάσει στην αντεπίθεση διεκδικώντας:

Όχι μόνο να μην περάσει καμιά νέα ασφαλιστική νομοθεσία, όχι μόνο να επιστραφούν τα κλεμμένα στα Ταμεία, αλλά και να καταργηθεί η εφαρμογή όλων των προηγούμενων αντϊασφαλιστικών διατάξεων στα όρια, τις εισφορές και τον υπολογισμό των συντάξεων (Επανασύνδεσή τους με τον μισθό του εν ενεργεία).

Να δοθούν τώρα, μέσα από την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων και της ΕΓΣΣΕ, γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα.

Να σταματήσει τώρα το απαράδεκτο καθεστώς των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Στόχος σταθερή εργασία, σταθερό ωράριο, σταθερή αμοιβή.