Συνάδελφοι,

Με την σημερινή  Γενική Συνέλευση του Ταμείου μας, κλείνει ουσιαστικά το πρώτο έτος της θητείας του παρόντος Δ.Σ., στο οποίο η κίνησή μας συμμετέχει με έναν εκπρόσωπο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στο χώρο μας, η χρονιά αυτή σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που έγιναν ενάντια στο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο και την ένταξη του Ταμείου Συντάξεων στο ΙΚΑ.
Μπορεί ο αγώνας μας αυτός, να μην είχε άμεσα το συνολικό  αποτέλεσμα που όλοι προσδοκούσαμε, όμως, τελικά, υποχρέωσε την Κυβέρνηση να καθίσει στο τραπέζι της τριμερούς, προκειμένου να εξασφαλισθεί η διοικητική-οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια του Ταμείου μας, μέσα  στα πλαίσια του υφιστάμενου νόμου. Η αναφορά μας στο Ασφαλιστικό δεν γίνεται μόνο για λόγους ιστορικούς και απολογιστικούς, αλλά και γιατί η υπαγωγή του Ταμείου Κύριας Σύνταξης στο ΙΚΑ, θα επιφέρει άμεσα, αρνητικές συνέπειες και στο Ταμείο Υγείας.
Όπως επισημάνθηκε και σε Ανακοίνωση του Δ.Σ. του Ταμείου Υγείας, η υπαγωγή του Ταμείου Συντάξεων στο ΙΚΑ, θα στερήσει από το Ταμείο Υγείας το μεγαλύτερο μέρος των εισφορών των συνταξιούχων, διότι αυτές πραγματοποιούνται από την κύρια σύνταξή τους. Συνεπώς, είναι αυτονόητο ότι αν δεν πραγματοποιηθούν έστω και αυτές οι ρυθμίσεις, οι οποίες συζητούνται στην κοινή επιτροπή Υπουργείου – Τράπεζας – ΣΥΤΕ, το Τ.Υ. θα βρεθεί ενώπιον ενός σοβαρότατου οικονομικού προβλήματος δραματικής μείωσης των εσόδων του, το οποίο θα έχει, δυστυχώς, άμεσες επιπτώσεις στη βιωσιμότητά του. Συγχρόνως, θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα οικονομικά εμπόδια, στη νοσηλεία των συνταξιούχων σε ιδιωτικούς φορείς παροχής νοσηλευτικών υπηρεσιών.

Ένα ιδιαιτέρως σοβαρό θέμα, το οποίο απασχόλησε το Ταμείο Υγείας, ήταν η δημιουργία, με πρόταση της Διοίκησης της Τράπεζας, ενός νέου φορέα Υγείας, με την μορφή Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ο οποίος θα λειτουργούσε ως κύριος φορέας ασφάλισης στον κλάδο ασθένειας, στη θέση του υπάρχοντος Α.Τ.Π.Σ.Υ.Τ.Ε.
Η θέση της κίνησής μας στο θέμα αυτό, ήταν απολύτως σαφής, από την πρώτη ημέρα που τέθηκε η συγκεκριμένη πρόταση. Το νέο αυτό νομικό μόρφωμα, το οποίο βεβαίως δεν ήταν ένταξη του Ταμείου Υγείας στην Τράπεζα όπως επιδιώκουμε, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια θετική έξοδο από τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει το Ταμείο μας, εάν μέσα στο Καταστατικό του νέου φορέα υπήρχαν συγκεκριμένες διατάξεις που θα διασφάλιζαν πλήρως τις βασικές παραμέτρους λειτουργίας του (σύσταση, διάλυση, χρηματοδότηση, ύψος παροχών, ασφαλισμένα μέλη, τρόπος λήψης βασικών αποφάσεων κ.α.). Δυστυχώς, με κύρια ευθύνη της Διοίκησης, η προσπάθεια αυτή δεν ευοδώθηκε. Αφού καθυστέρησε επί 8 και πλέον μήνες να παραδώσει στους εμπλεκόμενους φορείς (ΣΥΤΕ, Ταμείο Υγείας, Σύλλογος Συνταξιούχων), το σχέδιο νόμου για την δημιουργία του φορέα, στην συνέχεια με συνεχείς υπαναχωρήσεις ουσιαστικά ακύρωσε την προσπάθεια αυτή.

Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο μας απασχόλησε ιδιαίτερα το 2006. Η Τράπεζα, μαζί με το τότε Δ.Σ. του Ταμείου Υγείας, έχει βαρύτατες ευθύνες, γιατί αγνοώντας κάθε δημογραφική και υπηρεσιακή λογική, δημιούργησε στο τέλος της δεκαετίας του 1980, ένα Προσχολικό Κέντρο στην Θεσσαλονίκη, αποκλειστικά και μόνο για παιδιά υπαλλήλων της Τράπεζας, αγνοώντας την πρόταση για συμμετοχή όλων των Τραπεζών στην λειτουργία του. Τώρα, που στο προσχολικό κέντρο τα δικά μας παιδιά αντικειμενικά μειώθηκαν, αντί να αναλάβει πλήρως την ευθύνη που της αναλογούσε και να συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο σε μια σωστή και δίκαιη λύση, πίεσε εκβιαστικά για άμεσο κλείσιμο του Σταθμού και απόλυση των εργαζομένων σε αυτόν. Συγχρόνως μετέθεσε στο Ταμείο Υγείας όλο το ετήσιο κόστος λειτουργίας του, όταν το Δ.Σ. του Τ.Υ., πειθαρχώντας υποχρεωτικά στην απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, παρέτεινε για ένα έτος την λειτουργία του Κέντρου.
Επιπροσθέτως, δε, αρνήθηκε να συμμετάσχει και στη δαπάνη αποζημίωσης ή μετεγκατάστασης των εργαζομένων σε αυτό, όπως είχε αρχικά δεσμευθεί. Όμως και η πλειοψηφία του Δ.Σ. έχει σημαντικότατες ευθύνες στο θέμα αυτό γιατί α) δεν έκανε καμία ουσιαστική προσπάθεια εξεύρεσης εναλλακτικής λειτουργίας του Π.Κ.Θ., σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς της πόλης , όπως προέβλεπε η σχετική απόφαση της Γεν. Συνέλευσης β) έθεσε εκβιαστικά το δίλημμα στους εργαζόμενους σε αυτό “μετακίνηση στην Αθήνα ή απόλυση” γ) δεν πίεσε επί ένα και πλέον χρόνο την απερχόμενη Διοίκηση να καταβάλλει τουλάχιστον την συμμετοχή της στις δαπάνες λειτουργίας του Κέντρου, για το σχολικό έτος 2006-2007, ύψους περίπου 300.000 €. Χρειάσθηκε η παρέμβαση του εκπροσώπου μας σε πρόσφατο Δ.Σ. του Ταμείου, για να ζητηθεί από την Διοίκηση ρύθμιση αυτής της εκκρεμότητας, χωρίς να υπάρξει, μέχρι στιγμής, ανταπόκριση από την άλλη πλευρά και δ) δεν έχει λάβει κανένα πρόσφορο μέτρο για να προλάβει την σταδιακή απαξίωση του Π.Κ.Θ., ενός σοβαρότατου περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου, το οποίο καθημερινώς φθίνει και απαξιούται.

Η άρνηση του Υπουργείου Παιδείας να χορηγήσει άδεια λειτουργίας για Νηπιαγωγείο στο χώρο του Π.Κ.Α., αλλά και η κατ’ αρχήν αρνητική στάση της Διοίκησης για συμμετοχή στις δαπάνες λειτουργίας του, αν και δεσμεύεται γι’ αυτό από Σ.Σ.Ε. και αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου της, δεν προοιωνίζει θετικές εξελίξεις στο χώρο αυτόν. Το Υπουργείο, πιστό στις αρχές μιας πλήρους αλλά και άκριτης εμπορευματοποίησης της Παιδείας, αρνείται την άδεια σε ένα Προσχολικό Κέντρο, του οποίου η φήμη και το εκπαιδευτικό έργο επί 25 χρόνια, έχουν ξεπεράσει τα όρια της χώρας. Στόχος, βεβαίως, είναι να οδηγήσει υποχρεωτικά γονείς και παιδιά στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, δεδομένου ότι, επί 23 χρόνια που ισχύει ο νόμος για την υποχρεωτική φοίτηση στο Νηπιαγωγείο, δεν έλαβε καμία μέριμνα για να δημιουργηθεί μια αξιοπρεπής κτιριακή, υλικοτεχνική και εκπαιδευτική υποδομή για να εντάξει στην Δημόσια Εκπαίδευση κάθε παιδί που το επιθυμεί. Επιπροσθέτως, στα Κρατικά Νηπιαγωγεία παρέχεται απασχόληση των νηπίων μόνον για λίγες ώρες, δημιουργώντας ένα επιπλέον πρόβλημα και μια πρόσθετη δαπάνη στους εργαζόμενους γονείς.
Πιστεύουμε όμως, ότι το πρόβλημα με το Νηπιαγωγείο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα μιας ομάδας συναδέλφων, οι οποίοι έχουν παιδιά στην συγκεκριμένη ηλικία. Είναι ένα πολύ ευρύτερο πρόβλημα. Η έλλειψη Νηπιαγωγείου, θα οδηγήσει στην σταδιακή συρρίκνωση και εν τέλει στο κλείσιμο όλου του Προσχολικού Κέντρου, με όλες τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, που θα έχει στο χώρο της ΤτΕ. Μια τέτοια προοπτική, θέτει υπό αμφισβήτηση και εν τέλει οδηγεί σε συνεχή μείωση και εξαφάνιση διάφορες κοινωνικές παροχές τις οποίες έχουμε κατακτήσει και αυτό φυσικά αφορά όλους μας. Στο συγκεκριμένο θέμα, θεωρούμε αναγκαία και επιβεβλημένη την άμεση συνάντηση των φορέων του χώρου μας με τον Υπουργό Παιδείας, όπως αποφασίσθηκε στην πρόσφατη σύσκεψη στον ΣΥΤΕ.

Η πλειοψηφία του παρόντος αλλά και των προηγούμενων Δ.Σ. χειρίσθηκαν το θέμα της επικουρικής ασφάλισης των γιατρών του Ταμείου με απαράδεκτη ανευθυνότητα. Παριστάνοντας ότι το πρόβλημα δεν υφίσταται και αδιαφορώντας για τις σχετικές ασφαλιστικές διατάξεις, οδήγησαν το Ταμείο σε μια μεγάλη οικονομική αιμορραγία (890.000 € είναι μόνο το χρέος προς το ΙΚΑ), η οποία θα το ταλανίζει επί πολλά χρόνια ακόμα, ενώ παράλληλα τραυμάτισαν σοβαρότατα το κύρος και την αξιοπιστία του, εντός και εκτός Τράπεζας. Ούτε είχαν φροντίσει να εξασφαλίσουν έναν αξιόπιστο και σταθερό διάλογο με τους εκπροσώπους των γιατρών, κάτι που πιθανόν να απέτρεπε το αδιέξοδο και τη σύγκρουση.
Αντιθέτως, υπάρχει ένα βελτιωμένο κλίμα επαφής και συνεννοήσεων με τον Σύλλογο που εκπροσωπεί το παιδαγωγικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του Ταμείου. Στο εποικοδομητικό αυτό κλίμα, το οποίο ελπίζουμε ότι θα αποτυπωθεί και στις εργασιακές διαπραγματεύσεις, έχει συμβάλλει και η κίνησή μας, η οποία επί πολλά χρόνια εξέφραζε την άποψή της, ότι η συνεργασία όλων των φορέων του Τ.Υ. δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά αναγκαία. Είναι επίσης αναγκαίο να εκφράσουμε τις ευχαριστίες όλων μας προς τους εργαζόμενους στο Ταμείο για την συμπαράσταση και ενίσχυσή τους στον αγώνα μας ενάντια στο Ασφαλιστικό Νομοσχέδιο.

Το ακίνητο αυτό αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο του Τ.Υ., το οποίο παραμένει αναξιοποίητο και στερεί το Ταμείο από ένα σημαντικό έσοδο. Το οικόπεδο αυτό βρίσκεται σε μια περιοχή, η οποία θα αναβαθμιστεί σημαντικά με την δημιουργία “πνεύμονα πρασίνου”, στη θέση του ποδοσφαιρικού γηπέδου που θα κατεδαφισθεί. Πιστεύουμε ότι, το Τ.Υ. θα μπορούσε, με την αρωγή της Τράπεζας, να το αξιοποιήσει μόνο του χωρίς την μεσολάβηση μεγάλων κατασκευαστικών και τεχνικών γραφείων τα οποία λειτουργούν μόνο προς όφελός τους. Για το λόγο αυτό καταψηφίσαμε την πρόταση της πλειοψηφίας για επαναπροκήρυξη του δημόσιου διαγωνισμού αξιοποίησης, με δυσμενέστερους, για το Ταμείο, όρους.

Συνάδελφοι,
Ζούμε σε μία εποχή που οι έννοιες του κοινωνικού κράτους, των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της ουσιαστικής δωρεάν παιδείας και υγείας, είναι κατακριτέες και εξοβελιστέες. Το ασφαλιστικό σύστημα και στον τομέα των συντάξεων, αλλά και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αποδομείται με ταχύτατους ρυθμούς. Η σημερινή Κυβέρνηση, όχι μόνο υλοποιεί όσα παλαιότερα ως αντιπολίτευση στηλίτευε, αλλά προχωρεί με νέα ένταση, σε πλήρη εργασιακή και ασφαλιστική απορρύθμιση. Ενώ και στον τομέα της υγείας, μέσα από τις ενοποιήσεις, στόχος της είναι η πλήρης εμπορευματοποίησή του. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι βιώνουν καθημερινά, ένα συνεχώς αυξανόμενο κύμα ακρίβειας, ανεργίας και αισχροκέρδειας. Δέχονται σκληρές επιθέσεις σε ότι με κόπο και αγώνα κατέκτησαν επί αιώνες. Ειδικότερα στο χώρο της Τ.Ε. όλοι μας νιώσαμε πολύ σκληρά την επίθεση αυτή στο Ταμείο κύριας ασφάλισής μας, ενώ είναι βέβαιο ότι σε λίγο και τα υπόλοιπα Ταμεία μας θα μπουν στο στόχαστρο. Η μόνη απάντηση σε αυτές τις επιθέσεις είναι η αγωνιστική ενότητα και συσπείρωσή μας, ανεξαρτήτως κομματικών επιλογών και προτιμήσεων και η υπέρβαση όλων εκείνων, που συνεχίζουν να προτάσσουν το κομματικό ή προσωπικό τους συμφέρον.
Με βάση αυτές τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες, η κίνησή μας και στον χώρο του Ταμείου Υγείας, θα συνεχίσει να στηρίζει και να προωθεί κάθε θετική ενέργεια και πρωτοβουλία από όποιον και αν προέρχεται. Όμως θα διατηρήσει και το δικαίωμά της να αντιτίθεται, να καταδικάζει και να απορρίπτει κάθε ενέργεια που δεν στοχεύει στην διατήρηση και την βελτίωση των παρεχομένων από το Ταμείο υπηρεσιών και ενισχύσεων, αλλά και την ενδυνάμωση των δεσμών συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης όλων των φορέων εντός του Ταμείου Υγείας.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς